Advances in Groundwater Pollution Control and Remediation

در دهه‌های گذشته، دانشمندان محیط‌زیست، اقتصاددانان و فیزیکدانان به منظور یافتن واسطه‌ای امکان‌پذیر بین منابع محدود، خواسته‌ها و اهداف بلندمدت، و گروه‌های ذینفع، مسائل مهمی را در استراتژی‌های زیست‌محیطی و سبک‌های مدیریت زیست‌محیطی دستکاری کرده‌اند. در جست‌وجوی بهترین گزینه‌های مدیریتی، عمل یک نوسان آونگی بین مراحلی را پشت سر گذاشته است که می‌توان آن‌ها را به‌عنوان اقتصاد مرزی، محیط‌زیست‌گرایی رادیکال، مدیریت/تخصیص منابع، محیط‌زیست‌گرایی انتخابی و مدیریت زیست‌محیطی پایدار توصیف کرد. در مرحله بعدی مدیریت باید به سوالاتی مانند: «آیا یک استراتژی زیست محیطی یکسان جهانی وجود داشته باشد؟» یا «بر اساس ویژگی های آنها، آیا موضوعات مختلف، مناطق مختلف و کاربردهای مختلف می توانند استراتژی های زیست محیطی منحصر به فردی داشته باشند؟» پاسخ دهد؟ بر اساس این فرض، مرحله بعدی مدیریت ممکن است به عنوان مدیریت زیست محیطی پایدار مبتنی بر ریسک شناسایی شود. هدف این سبک، مدیریت هماهنگ منابع اقتصادی و حفظ محیط زیست برای سلامت، ایمنی و شکوفایی جمعیت پایدار در بلندمدت خواهد بود. هنگامی که ارزیابی ریسک یا رتبه بندی ریسک جایگزین های مدیریتی به عنوان بخشی از معمای کلی وارد تصویر می شود، سیاست اجتماعی، اخلاق و مسائل بهداشتی نقش بسیار مهمی در استراتژی مدیریت ایفا می کنند. انگیزه‌های اقتصادی و محدودیت‌های زیست‌محیطی باید به طور هماهنگ در نظر گرفته شوند، و تأکید اصلی بر حفاظت و حفظ سلامت انسان و حفظ بلندمدت جمعیت است.

In the past decades, environmental scientists, economists and physicists have been juggling critical issues within environmental strategies and environmental management styles in order to find a feasible medium between limited resources, long term demands and objectives, and interest groups. In the search for best management alternatives, practice has undergone a pendulum swing between stages that can be characterised as frontier economics, radical environmentalism, resource management/allocation, selective environmentalism and sustainable environmental management. The next stage of management must answer such questions as: `Can there be a global - uniform environmental strategy?', or `Based on their characteristics, can different issues, different regions and different applications have unique environmental strategies?' Based on this premise, the next stage of management may be identified as risk based sustainable environmental management. The goal of this style will be the risk based, long term, harmonious management of economic resources and environmental preservation for health, safety and prosperity of sustainable populations. When evaluation of risk or risk based ranking of management alternatives enter the picture as part of the overall puzzle, then social policy, ethics and health issues assume a very important role in the management strategy. Economic incentives and environmental constraints have to be considered harmoniously, the main emphasis being placed on protection and preservation of human health and the long term sustaining of populations.