ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب Adhesion to Fluoropolymers

دانلود کتاب چسبندگی به فلوروپلیمرها

Adhesion to Fluoropolymers

مشخصات کتاب

Adhesion to Fluoropolymers

ویرایش: 0 
نویسندگان: ,   
سری:  
ISBN (شابک) : 1859575242, 9781847350305 
ناشر: iSmithers Rapra Publishing 
سال نشر: 2010-02-09 
تعداد صفحات: 138 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 1 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 42,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 13


در صورت تبدیل فایل کتاب Adhesion to Fluoropolymers به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب چسبندگی به فلوروپلیمرها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب چسبندگی به فلوروپلیمرها

پلیمرهای فلورینه دارای تعدادی خواص بسیار مفید مانند مقاومت شیمیایی عالی هستند. با این حال، معمولاً اتصال آنها بدون پیش درمانی دشوار است. استثنائاتی وجود دارد و پلی (وینیلیدین فلوراید) تصفیه نشده، برای مثال، ممکن است با موفقیت با یک اپوکسید پخته شده با آمین پیوند شود. موثرترین روش ها برای پیش تیمار پلیمرهای کاملاً فلورینه شده در دهه 1950 توسعه یافتند. از آن زمان تاکنون کارهای زیادی، به ویژه در مورد درمان های الکتروشیمیایی و پلاسما انجام شده است، اما تا به امروز این روش ها به اندازه روش های اولیه موثر نبوده اند. پلیمرهای تا حدی فلوئوردار ممکن است مانند پلی اولفین ها درمان شوند، به عنوان مثال، شعله و تیمارهای پلاسما بسیار مؤثر هستند. محلول های آبی و الکلی هیدروکسیدهای گروه I نیز بسیار موثر هستند. فلوروپلیمرها می توانند ترکیبی از خواص از جمله مقاومت در برابر دمای بالا، مقاومت عالی در برابر بسیاری از مواد شیمیایی و اشعه ماوراء بنفش (UV)، مقاومت در برابر آتش و اصطکاک کم را ارائه دهند. فلوروپلیمرها نسبتاً گران هستند و عموماً در کاربردهای تخصصی مانند پوشش‌های کارخانه‌های شیمیایی، پوشش‌های فضاپیماها که در برابر اکسیژن اتمی مقاوم هستند، پوشش‌های مقاوم در برابر آتش برای کابل‌ها و البته عملکردهای نچسب استفاده می‌شوند. بیش از بیست فلوروپلیمر مختلف وجود دارد که به صورت تجاری در دسترس هستند. چسبندگی خوب در تعدادی از فناوری‌های شامل فلوروپلیمرها از جمله چسباندن چسب، رنگ‌آمیزی، چاپ، متالیزاسیون (از طریق خلاء یا محلول) و تولید کامپوزیت مورد نیاز است. با این حال، چسبیدن به پلیمرهای کاملاً فلورینه شده مانند PTFE و FEP بسیار دشوار است، در حالی که پلیمرهای فلوئوردار جزئی مانند PVDF و PVF ممکن است بسته به شرایط مشکلاتی ایجاد کنند. برای دستیابی به سطح رضایت بخشی از چسبندگی، اغلب لازم است که یک پیش تصفیه با پلیمرهای فلوئوردار کامل و جزئی انجام شود. در این بررسی ابتدا اصول چسبندگی در نظر گرفته شده است (بخش 2). تکنیک‌هایی که درک ما را از چسبندگی به فلوروپلیمرها بسیار افزایش داده‌اند در بخش 3 توضیح داده شده‌اند. مواردی که در آن چسبندگی خوب بدون پیش تصفیه به دست می‌آید در بخش 4 مورد بررسی قرار می‌گیرد. با این حال، از آنجایی که معمولاً برای به دست آوردن سطح چسبندگی لازم به پیش تصفیه‌ها نیاز است، این بررسی عمدتاً به طیف گسترده ای از روش های موجود برای پیش تصفیه فلوروپلیمرها مربوط می شود (بخش 5). بحث و نتیجه گیری کلی در ادامه می آید. این گزارش مروری راپرا شامل یک بررسی مختصر و تخصصی است که توسط کتابشناسی گسترده گردآوری شده از کتابخانه پلیمر در مورد چسبندگی به فلوروپلیمرها پشتیبانی می شود. این کتابشناسی اطلاعات بیشتری در مورد این زمینه موضوعی ارائه می دهد. این بررسی هم برای کسانی که قبلاً از فلوروپلیمرها استفاده می کنند و هم برای کسانی که قصد استفاده از آنها را دارند جالب خواهد بود.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

Fluorinated polymers have a number of very useful properties such as excellent chemical resistance. However, they are usually difficult to bond without a pretreatment. There are exceptions and untreated poly(vinylidene fluoride), for example, may be successfully bonded with an amine-cured epoxide. The most effective methods to pretreat fully fluorinated polymers were developed in the 1950s. Much work, especially on electrochemical and plasma treatments, has since been carried out but to date these have not proved as effective as the early methods. Partially fluorinated polymers may be treated like polyolefins, for example, flame, and plasma treatments are very effective. Aqueous and alcoholic solutions of Group I hydroxides are also very effective. Fluoropolymers can provide a combination of properties including high temperature resistance, excellent resistance to many chemicals and ultraviolet (UV) radiation, fire resistance and low friction. Fluoropolymers are relatively expensive and they are generally used in specialised applications such as linings for chemical plant, spacecraft coatings that are resistant to atomic oxygen, fire-resistant coatings for cables, and of course, non-stick functions. There are more than twenty different fluoropolymers that are commercially available. Good adhesion is required in a number of technologies involving fluoropolymers including adhesive bonding, painting, printing, metallisation (via vacuum or solution) and composite production. However, fully fluorinated polymers such as PTFE and FEP are notoriously difficult to adhere to, while partially fluorinated polymers such as PVDF and PVF may cause problems depending on the circumstances. To achieve a satisfactory level of adhesion, it is often necessary to carry out a pretreatment with both fully and partially fluorinated polymers. In this review the principles of adhesion are considered first (Section 2). Techniques that have greatly increased our understanding of adhesion to fluoropolymers are described in Section 3. Cases where good adhesion is achieved without a pretreatment are examined in Section 4. However, as pretreatments are usually needed to get the required level of adhesion, this review is mainly concerned with the wide variety of methods available to pretreat fluoropolymers (Section 5). A general discussion and conclusions follow. This Rapra Review Report comprises a concise, expert review, supported by an extensive bibliography compiled from the Polymer Library on the topic of adhesion to fluoropolymers. This bibliography provides additional information on this topical field. This review will be of interest both to those who already use fluoropolymers and those who are considering using them.



فهرست مطالب

Contents......Page 11
2.1 Theories of Adhesion......Page 13
2.2 Wettability......Page 14
3.2 X-Ray Photoelectron Spectroscopy (XPS)......Page 15
4 Adhesion Without Pretreatment......Page 16
5.1 Summary......Page 17
5.2.1 Treatments with Solvated Electrons and Radical Anion Salts......Page 18
5.2.2 Treatment with Strong Aqueous Bases......Page 20
5.3 Electrochemical and Related Methods......Page 23
5.3.1 The Indirect Electrochemical Pretreatment of PTFE......Page 24
5.3.2 Treatment of PTFE with Metal Amalgams......Page 25
5.3.3 The Direct Electrochemical Pretreatment of PTFE......Page 26
5.4.1 Principles and Equipment......Page 27
5.4.2 Studies of Plasma Treatments......Page 30
5.4.3 Flame Treatment......Page 34
5.5 Photochemical Pretreatments......Page 35
General Discussion......Page 36
References......Page 37
Abbreviations and Acronyms......Page 38
Abstracts from the Polymer Library Database......Page 41
Subject Index......Page 113
Company Index......Page 131




نظرات کاربران