Adapting Spanish Classics for the New Millennium: The Nineteenth-Century Novel Remediated

رویگردانی قرن بیست و یکم از اقتباس‌های مبتنی بر وفاداری به سمت رویکردهای نوآورانه‌تر به آداپتورهای اسپانیا، آرژانتین و ایالات متحده این امکان را داده است که از مجموعه غنی کلاسیک اسپانیایی قرن نوزدهم برای پرداختن به دغدغه‌های معاصر استفاده کنند. در مورد جنسیت، جنسیت، نژاد، طبقه، معلولیت، سلبریتی، مهاجرت، هویت، عدالت اجتماعی و خشونت خانگی. این کتاب تصویری از اقتباس‌های بصری در دو دهه اول هزاره جدید ارائه می‌کند و بررسی می‌کند که چگونه مطالب رمان‌نویسی از گذشته از طریق فیلم، تلویزیون، تئاتر، اپرا و رمان گرافیکی برای بینندگان امروزی اصلاح شده است. رویکرد نظری آن، دیدگاه دوتایی اقتباس‌کننده‌ها را به‌عنوان تکریم یا مخالفت با متون مبدأ با ارائه سه نوع استراتژی اقتباسی، اصلاح می‌کند: نجات (که داستان‌های قدیمی را با دادن حیاتی دوباره به آن‌ها برای مخاطبان مدرن حفظ می‌کند)، استفاده (که بر اساس یک موجود از قبل وجود دارد). متنی برای یک هدف جایگزین، بر اساس داستان و ایجاد تغییری در تأکید بدون کاهش ارزش منبع)، و تخصیص (که مستلزم نقد متن مبدا است، اغلب با تلاش برای از بین بردن اعتبار آن). توجه ویژه ای به این موضوع می شود که چگونه آداپتورها به مخاطبانی که با رمان های منبع آشنا هستند و آنهایی که آشنا نیستند، خطاب می کنند. این بررسی از زندگی پس از مرگ پر جنب و جوش ادبیات کلاسیک مورد توجه محققان و مربیان در زمینه های اقتباس، رسانه، ادبیات اسپانیایی، مطالعات فرهنگی، اجرا و هنرهای گرافیک خواهد بود.

The twenty-first-century's turn away from fidelity-based adaptations toward more innovative approaches has allowed adapters from Spain, Argentina, and the United States to draw upon Spain's rich body of nineteenth-century classics to address contemporary concerns about gender, sexuality, race, class, disability, celebrity, immigration, identity, social justice, and domestic violence. This book provides a snapshot of visual adaptations in the first two decades of the new millennium, examining how novelistic material from the past has been remediated for today's viewers through film, television, theater, opera, and the graphic novel. Its theoretical approach refines the binary view of adapters as either honoring or opposing their source texts by positing three types of adaptation strategies: salvaging (which preserves old stories by giving them renewed life for modern audiences), utilizing (which draws upon a pre-existing text for an alternative purpose, building upon the story and creating a shift in emphasis without devaluing the source material), and appropriation (which involves a critique of the source text, often with an attempt to dismantle its authority). Special attention is given to how adapters address audiences that are familiar with the source novels, and those that are not. This examination of the vibrant afterlife of classic literature will be of interest to scholars and educators in the fields of adaptation, media, Spanish literature, cultural studies, performance, and the graphic arts.