Achieving Operational Flexibility through Task Organization. How The American Forces In Europe Beat Nazi Germany By Making The Difficult...

در آستانه جنگ جهانی دوم، ارتش ایالات متحده یک نیروی کادر کوچک بدون لشکرهای رزمی قابل استقرار بود. به دلیل سال‌ها آماده‌سازی و برنامه‌ریزی در طول سال‌های بین‌جنگ، ارتش تبدیل به یک سازمان عظیم با گروه‌های ارتش متعدد در سراسر جهان را در کمتر از چهار سال تکمیل کرد. این ارتش جدید انعطاف پذیری قابل توجهی در میدان جنگ از خود نشان داد. دکترین و آموزش رهبران ارشد را در تئاتر عملیات اروپا هدایت می کرد تا از قدرت رزمی فوق العاده در نقطه حمله اطمینان حاصل کنند. آنها دائماً لشکرهای خود را که یک دارایی محدود در قاره برای اکثریت سال 1944 بود، بین مقرهای سپاه بلافاصله قبل از نبردهای بزرگ جابجا می کردند. بسیاری از لشکرها تکالیف سپاه را چهار بار در یک دوره سه ماهه تغییر دادند و لشکرها به طور منظم و بدون مشکل ظاهری بین ارتش ها حرکت کردند. تغییر سازمان وظیفه در مواجهه با دشمن، کاری پیچیده است که بر روابط فرماندهی، تدارکات و سایر وظایف ستادی تأثیر می گذارد.

On the eve of World War II, the U.S. Army was a small cadre force without deployable combat divisions. Because of years of preparation and planning during the interwar years, the Army completed the transformation into a huge organization with multiple army groups spread across the world in less than four years. This new army displayed remarkable battlefield flexibility. Doctrine and training guided senior leaders in the European Theater of Operations to ensure overwhelming combat power at the point of attack. They constantly shifted their divisions, a limited asset on the continent for the majority of 1944, between corps headquarters immediately prior to major battles. Many divisions changed corps assignments four times in a three-month period and corps moved between armies on a regular basis with no apparent difficulty. Changing task organization in the face of the enemy is a complex undertaking, affecting command relationships, logistics, and every other staff function....