Acculturation and Occupation: A Study of the 1956 Hungarian Refugees in the United States

برنامه‌های این مطالعه بین سال‌های 1956 و 1958 تدوین شد. مدتی پس از آن، من به فرآیندهای سازگاری شخصی و اجتماعی و عواملی که مسئول مقاومت در برابر تغییر بودند علاقه‌مند بودم. زمانی که در آن زمان دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه کلمبیا بودم، همچنین به یک گروه تحقیقاتی چند رشته‌ای در کالج‌های پزشکی دانشگاه کورنل وابسته بودم که واکنش‌های افراد با پیشینه‌های فرهنگی و اجتماعی مختلف به موقعیت‌های استرس‌زا را مطالعه می‌کردند. پناهندگان مجارستانی یکی از گروه های مورد مطالعه بودند. بنابراین تصمیم گرفتم که مطالعه ای در مورد روند فرهنگ پذیری انجام دهم، پناهندگان مجارستانی جمعیت ایده آلی را فراهم می کنند. انتظار نداشتم با مشکل جدی مواجه شوم. نیازی به گفتن نیست که کار با هر نوع سختی، مالی، مفهومی و غیره که معمولاً با پروژه های تحقیقاتی همراه است، همراه بود. تنها اکنون، پس از گذشت بیش از یک دهه، می توانم یافته های خود را به شکل نهایی ارائه دهم. من خوشحالم که این فرصت را دارم تا به بسیاری از افرادی که این مطالعه را ممکن کردند، مدیون خود باشم. من خوش شانس بوده ام که معلمان، همکاران و دوستانی داشته باشم، همان فردی که در فرمول بندی اغلب مشکل به من کمک کردند، در هر مرحله تشویق می کردند و مهارت هایی را که باید استفاده می کردم به من آموختند.

The plans for this study were formulated between 1956 and 1958. For some time then, I had been interested in the processes of personal and social accommodation and in the factors that were responsible for resistance to change. While a graduate student at Columbia University at that time, I was also affiliated with a multidisciplinary research group at Cornell University Medical Colleges studying the reactions of people of various cultural and social backgrounds to situations of stress. The Hungarian refugees were one of the groups being studied. I thus decided to undertake a study of the process of acculturation, the Hungarian refugees providing an ideal population. I did not expect to encounter any serious difficulties. Needless to say, the work was beset with every sort of difficulty, financial, conceptual, etc., that usually accompanies research projects. It is only now, more than a decade later, that I am able to present my findings in their final form. I am pleased to have this opportunity to express my in­ debtedness to the many people who made thIS study possible. I have been fortunate in having teachers, colleagues, and friends, the same person, who helped me in the formulation often all in of the problem, offered encouragement along every step, and taught me the very skills I was to use.