Accident and Emergency Medicine

این کتاب کوچک عمدتاً برای افسر ارشد خانه در حوادث و اورژانس و ثبت احوالی که در این تخصص به دنبال شغلی است، نوشته شده است. امیدوارم مورد توجه دانشجویان پزشکی نیز قرار گیرد. به لطف ابتکار پروفسور مایلز ایروینگ، پروفسور جراحی دانشگاه منچستر، از سال 1974 به دانشجویان پزشکی، حوادث و اورژانس در بیمارستان امید آموزش داده شده است. درس دادن به آنها مایه خرسندی بوده است. MCQها باید آموزنده و سرگرم کننده باشند و صرفاً به دلیل امتیازدهی خود ارزیابی به عنوان یک کار طاقت فرسا تلقی نشوند. من کادرها و پاسخ \"نمی دانم\" را حذف کرده ام. پاسخ ها یا درست است یا نادرست. من سعی کرده‌ام سوالات را با درجاتی از ترتیب در بخش‌های مختلف تقسیم کنم، اما یک همپوشانی اجتناب‌ناپذیر به‌ویژه در مورد بخش‌های مربوط به بیمار بی‌پاسخ، مسمومیت و آسیب وجود دارد. بخش پایانی ترکیبی از تصادف و اضطرار است و به نظرم عنوان "پات پوری" مناسب است. من از جمع‌آوری سوالات لذت بردم و امیدوارم هم برای دانشجویان کارشناسی و هم کارشناسی ارشد خواندن آنها تمرینی بی دردسر و ارزشمند باشد. در نهایت از منشی من آیلین بیتس برای تایپ و صبر او تشکر می کنم.

This little book has been written primarily for the senior house officer in Accident and Emergency and the registrar pursuing a career in the specialty. I hope also that it will be of interest to medical students. Thanks to the initiative of Professor Miles Irving, Professor of Surgery, University of Manchester, medical students have been taught Accident and Emergency in Hope Hospital since 1974. Many of the answers to the questions here have been elaborated as a result of their enquiring minds. It has been a pleasure to teach them. MCQs should be informative and entertaining and not regarded as a tiresome chore merely because of self­ assessment scoring. I have omitted the boxes and the "don't know" response. The answers are either true or false. I have attempted to slot the questions into various sections with some degree of sequence, but there is an inevitable overlap particularly with regard to the sections on the unresponsive patient, poisoning and injury. The final section is a selected mixture of Accident and Emergency and I thought "Pot­ pourri" an appropriate title. I have enjoyed compiling the questions and I hope that both undergraduates and postgraduates will find reading them a painless and worthwhile exercise. Finally my thanks are due to my secretary Eileen Bates for her typing and patience.