Abraham Lincoln and Jefferson Davis. A Comparison of Civil War Commanders in Chief

این مطالعه اثربخشی آبراهام لینکلن و جفرسون دیویس به عنوان فرماندهان کل در طول جنگ داخلی است. با مقایسه سوابق آنها قبل از تصدی ریاست جمهوری آغاز می شود. سپس استراتژی‌های نظامی و ساختار فرماندهی آنها را مقایسه می‌کند. آخرین منطقه مقایسه، مشارکت آنها در اولین پیش نویس نظامی در تاریخ آمریکا است. دیویس تجربه دولتی و نظامی گسترده ای داشت، اما اوایل ویژگی های شخصیتی خود را نشان داد که بعداً عملکرد او را به عنوان یک فرمانده کل زمان جنگ مختل کرد. لینکلن تجربه بسیار کمی داشت، اما در برخورد با مردم عالی بود. لینکلن چندین ترتیب کارمندان را امتحان کرد تا اینکه سرانجام گرانت را به عنوان رئیس کل منصوب کرد. دیویس ساختار خود را در طول جنگ خیلی کم تغییر داد. اگرچه او در سال اول لی را به عنوان ژنرال منصوب کرد، اما با قرار دادن او در فرماندهی یک ارتش صحرایی، خدمات خود را از دست داد. هر دو با چالش های شدیدی از سوی یک فرماندار قدرتمند بر سر پیش نویس مواجه بودند. دیویس ابتدا سعی کرد بر ...

This is a study of the effectiveness of Abraham Lincoln and Jefferson Davis as Commanders in Chief during the Civil War. It begins by comparing their backgrounds prior to assuming the Presidency; then comparing their military strategies and command structures. The final area of comparison is their involvement in the first military draft in American history. Davis had extensive government and military experience, but exhibited personality traits early on that later hampered his performance as a war-time Commander in Chief. Lincoln had very little experience, but excelled at dealing with people. Lincoln tried several staff arrangements before finally appointing Grant as General in Chief. Davis changed his structure very little throughout the war. Although he appointed Lee as General in Chief in the first year, he lost his services by placing him in command of a field army. Both faced strong challenges from a powerful governor over the draft. Davis first tried to win over the...