دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1, 1 ed.]
نویسندگان: Vasubandhu
سری:
ISBN (شابک) : 9788120856082
ناشر: Motilal Banarsidass
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 932
زبان: English
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 14 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Abhidharmakosa-Bhasya of Vasubandhu The Treasury of the Abhidharma and its (Auto) commentary به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب Abhidharmakosa-Bhasya از Vasubandhu خزانه Abhidharma و (خودکار) تفسیر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
Abhidharmakosa-Bhasya Vasubandhu (حدود 380-390)، علاوه بر دستاورد اوج خود در سادهسازی ساختار کلی نمایش کتابهای راهنمای Abhidharma قبلی، از نظر جامعیت با هیچ یک از دستورالعملهای قبلی بینظیر است - زیرا تمام آموزههای مهم Vaibhasika را در بر میگیرد. زمان Abhidharma-mahavibhasa- مهارت عالی آن در تعریف و تبیین، و توانایی آن در روشن کردن نقطه دشوار مربوط به بحث های اعتقادی. به این ویژگیها، ارزش والای آن بهعنوان نقدی درخشان و ارزشگذاری مجدد بینشآمیز تمام آموزههای بنیادی سار-واستیوادا که تا زمان خود توسعه یافته بود، اضافه شده است. از زمان ظهور، به عنوان یک کتاب درسی استاندارد برای درک نه تنها آموزه های ابهیدارما، بلکه به طور کلی تمام آموزه های اساسی بودایی مورد استفاده قرار گرفته است. شاگرد هسوان تسانگ که توسط پارامارتا در سال 563 پس از میلاد و توسط هسوان تسانگ در سال 651-654 پس از میلاد به چینی ترجمه شده است، به ما می گوید که در هند از ابهیدارماکوسا-بهاسیا به عنوان «کتاب هوش» یاد می شد. در چین، ژاپن و خاور دور نیز، کوسا عموماً به عنوان کتاب درسی با اهمیت اساسی برای مطالعات بودایی بسیار ارزشمند بوده است. نقد درخشان واسوباندو از آموزههای وایبهاسیکا توسط سامغابهادرا به همان اندازه درخشان پاسخ داده شد - مدافع سرسخت معاصر و تبیین کننده آموزههای وایبهاسیکاها - در شاهکار خود، Abhidharmanyayanusara، که اکنون فقط در ترجمه Hsuan-Tsang 5.653 موجود است. ). متن سانسکریت، که برای مدت طولانی به طور جبران ناپذیر گم شده بود، توسط راهولا سامکرتیایانا در سال 1935 در صومعه تبتی انگور کشف شد و توسط P. Pradhan در سال 1967 (ویرایش اول) منتشر شد.
Vasubandhu's Abhidharmakosa-Bhasya (ca. 380-390), besides its culminating achievement in streamlining the overall structure of the exposition of the preceding Abhidharma manuals, is unmatched by any of the preceding manuals in respect of its comprehensiveness-incorporating all important Vaibhasika doctrines since the time of the Abhidharma-mahavibhasa-of its excellent skill in definition and elucidation, and of its ability to clarify the difficult point involved in doctrinal disputations. Added to these qualities is its great value as a brilliant critique and insightful revaluation of all the fundamental Sar-vastivada doctrines developed up to its time. Since its appearance, it has been used as a standard textbook for the understanding of not only the Abhidharma doctrines but all the fundamental Buddhist doctrines in general. Translated into Chinese by Paramartha in 563 A.D. and by Hsuan-tsang in 651-654 A.D., Hsuan-tsang's disciple P'u-kuang tells us that in India the Abhidharmakosa-Bhasya was hailed as the 'Book of Intelligence'. In China, Japan and the Far-east, too, the Kosa has generally been highly treasured as a textbook of fundamental importance for Buddhist studies. Vasubandhu's brilliant critique of the doctrines of the Vaibhasika was answered by the equally brilliant Samghabhadra - a contemporary staunch defender and expounder of the doctrines of the Vaibhasikas - in his masterwork, the Abhidharmanyayanusara, now extant only in Hsuan-tsang's translation (653-654 A.D.). The Sanskrit text, considered for a long time to be irremediably lost, was discovered by Rahula Samkrtyayana in 1935 in the Tibetan monastery of Ngor and was published by P. Pradhan in 1967 (1st edition).