Abel Ferrara

در این مطالعه مختصر، نیکول برنز برای جایگاه آبل فرارا در صف مخترعان بزرگ بحث می کند. تمایز بین فیلم های صنعتی و آوانگارد، از جمله اورسون ولز، مونت هلمن و نیکلاس ری را مبهم کرده اند. برنز به جای صرفاً بازسازی ژانر فیلم، آثار فرارا را به عنوان فرمول‌بندی کهن الگوهای جدیدی می‌داند که شر دنیای مدرن را به تصویر می‌کشد. او با تمرکز بر شخصیت انسان و عناصر داستان‌گویی، استدلال می‌کند که فیلم‌هایی مانند ستوان بد این شرارت را از طریق شخصیت‌های رویایی که با غیرقابل قبول‌ها (رفتار غیرقابل قبول، اخلاق، تصاویر و روایت‌ها) مبارزه می‌کنند، بیان می‌کنند.

In this concise study, Nicole Brenez argues for Abel Ferrara’s place in a line of grand inventors who have blurred distinctions between industry and avant-garde film, including Orson Welles, Monte Hellman, and Nicholas Ray. Rather than merely reworking genre film, Brenez understands Ferrara’s oeuvre as formulating new archetypes that depict the evil of the modern world. Focusing as much on the human figure as on elements of storytelling, she argues that films such as Bad Lieutenant express this evil through visionary characters struggling against the inadmissible (inadmissible behavior, morality, images, and narratives).