A World More Concrete: Real Estate and the Remaking of Jim Crow South Florida

بسیاری از مردم پروژه های نوسازی شهری و قدرت حوزه برجسته را به عنوان دو مورد از منفورترین و اغلب نژادپرستانه ترین ابزار برای تغییر شکل شهرهای آمریکا در دوره پس از جنگ توصیف می کنند. در جهانی بیشتر بتن، N. D. B. Connolly از تاریخ فلوریدا جنوبی برای کشف داستانی قدیمی تر و بسیار پیچیده تر استفاده می کند. Connolly نزدیک به هشتاد سال از معاملات سیاسی و زمین را به تصویر می کشد تا نشان دهد که چگونه املاک و مستغلات و توسعه مجدد باعث ایجاد و حفظ رشد شهری و صلح نژادی تحت برتری سفیدپوستان شده است. او با استفاده از رویکرد ماتریالیستی، دیدگاهی طولانی از سرمایه‌داری و خط رنگ ارائه می‌کند، به دنبال بسیاری از پول‌هایی که زمین‌خواری و جداسازی جیم کرو را سودآور کرد و رویکردهای  را برای اداره شهرها در سراسر قرن بیستم ترجیح داد.

A World More Concrete استدلال می‌کند که مالکان سیاه و سفید، کارآفرینان، و حتی رهبران جامعه لیبرال از اجاره‌نشینی و تصرف مکرر زمین برای سوء استفاده از فقرا و تولید ثروت قابل توجه استفاده می‌کنند. از طریق فرهنگ سیاسی که بر روی املاک و مستغلات بنا شده است، صاحبخانه‌ها و صاحبان خانه‌های فلوریدا جنوبی حقوق مالکیت و حقوق مالکیت سفیدپوستان را به ویژه به بهای دیدگاه‌های فراگیرتر از برابری، ارتقا دادند. برای سیاه‌پوستان و بسیاری از متحدان سفیدپوست‌شان، استفاده از دامنه برجسته به سخت‌تر شدن خطوط طبقاتی و رنگی کمک کرد. با این حال، برای بسیاری از اصلاح‌طلبان، مصادره انواع خاصی از املاک و مستغلات از طریق حوزه‌های برجسته نیز نوید کمک به بهبود شرایط مسکن، تضعیف نفوذ محله‌نشین‌های قدرتمند زاغه‌نشین و گشودن فرصت‌های جدیدی برای زندگی در حومه شهر برای سیاه‌پوستان فلوریدی می‌دهد.

 A World More Concrete که بیشتر نگران برندگان و بازندگان است تا قهرمانان و تبهکاران، ارزیابی دقیقی از پول و قدرت در جیم کرو آمریکا ارائه می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه مذاکرات بین منافع قدرتمند املاک و مستغلات در هر دو طرف خط رنگ، به جداسازی نژادی ظرفیت قابل‌توجهی برای تکامل بخشید، و قدرت مالکان املاک را برای تغییر شکل شهرهای آمریکا به شیوه‌هایی که امروزه هنوز هم می‌توان مشاهده و احساس کرد، آشکار کرد.

Many people characterize urban renewal projects and the power of eminent domain as two of the most widely despised and often racist tools for reshaping American cities in the postwar period. In A World More Concrete, N. D. B. Connolly uses the history of South Florida to unearth an older and far more complex story.  Connolly captures nearly eighty years of political and land transactions to reveal how real estate and redevelopment created and preserved metropolitan growth and racial peace under white supremacy.  Using a materialist approach, he offers a long view of capitalism and the color line, following much of the money that made land-taking and Jim Crow segregation profitable and preferred  approaches to governing cities throughout the twentieth-century.

A World More Concrete argues that black and white landlords, entrepreneurs, and even liberal community leaders used tenements and repeated land dispossession to take advantage of the poor and generate remarkable wealth.  Through a political culture built on real estate, South Florida’s landlords and homeowners advanced property rights and white property rights, especially, at the expense of more inclusive visions of equality. For black people and many of their white allies, uses of eminent domain helped to harden class and color lines.  Yet, for many reformers, confiscating certain kinds of real estate through eminent domain also promised to help improve housing conditions, to undermine the neighborhood influence of powerful slumlords, and to open new opportunities for suburban life for black Floridians.

Concerned more with winners and losers than with heroes and villains, A World More Concrete offers a sober assessment of money and power in Jim Crow America.  It shows how negotiations between powerful real estate interests on both sides of the color line gave racial segregation a remarkable capacity to evolve, revealing property owners’ power to reshape American cities in ways that can still be seen and felt today.