دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Otto Pöggoler
سری: Pensamento e filosofia
ISBN (شابک) : 9727714420
ناشر: Instituto Piaget
سال نشر: 2001
تعداد صفحات: 416
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 17 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A via do pensamento de Martin Heidegger به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مسیر اندیشه مارتین هایدگر نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب از زمان ظهور خود عنصری ضروری در ادبیات هایدگر بوده است. برای اولین شرح این کتاب که در ابتدا در سال 1963 منتشر شد، نویسنده آن میتوانست روی کمک و نقد خود هایدگر نیز حساب کند. پوگلر در ویرایش حاضر نیز سیر تحول دریافت هایدگر را خلاصه می کند که دیگر نمی توان آن را از راه فکر مارتین هایدگر جدا کرد. دریدا و هابرماس دو برنامه متضاد تفسیر آثار هایدگر را نشان می دهند. با این حال، اغلب اوقات، بر نقاط ضعف او تأکید می شود، دخالت او در سیاست، که نگرانی های فکری هایدگر را کاهش می دهد یا حتی آنها را از دست می دهد. در این مرحله، پوگلر به هیچ وجه از دشواری هایی که اثر متأخر هایدگر برای هر یک از مفسران آن ایجاد می کند، عدول نمی کند. او از آثار دوران جوانیاش استفاده میکند، «Beiträge zur Philosophie» (مشارکتهایی در فلسفه) و آخرین سخنرانیهای هایدگر. پوگلر قبلاً بیش از 30 سال پیش به تأثیرات فکری دیلتای، یورک، لوتر و سائوپائولو اشاره کرده بود. این تفسیر در حال حاضر بدون مناقشه است و توسط جدیدترین تحقیقات تکمیل و عمیقتر شده است. به دلایل عینی، سیستم سازی در نظر گرفته نشده است. در نتیجه، پوگلر در تفسیر مسیر فکری هایدگر از «تکثر مسیرها» دفاع میکند که کمتر در زیر نشانه مفهوم یافت میشود تا در نشانه وجود، تحقق اندیشه، «حادثه». واژه «رویداد» در آثار متاخر هایدگر جایگاهی مرکزی دارد و اغلب به صورت معمایی به کار می رود، به پایان فلسفه کلاسیک و صورت بندی دشوار خود اندیشه اشاره دارد.تفسیر تاریخی- فلسفی اندیشه، رویکرد هایدگر از نظر پوگلر است. بدیهی است. روشی است که هایدگر نیز بارها به آن متوسل شده است، حتی اگر در فرازهای برجسته آن را رد کرده باشد.
Desde o seu aparecimento, este livro é um elemento imprescindível da literatura sobre Heidegger. Para a primeira elaboração deste livro, que foi publicado originalmente em 1963, o seu autor pôde ainda contar com o auxílio e a crítica do próprio Heidegger. Na presente edição, Pöggeler resume também a evolução da recepção de Heidegger, a qual não é mais possível separar de A Via do Pensamento de Martin Heidegger. Derrida e Habermas representam dois programas opostos da interpretação da obra de Heidegger. Com excessiva frequência, porém, são acentuadas as suas fraquezas, o seu envolvimento na política, o que reduz as preocupações intelectuais de Heidegger, ou até as faz perder de vista. Nesse ponto, Pöggeler não se desvia de modo algum das dificuldades que a obra tardia de Heidegger coloca a cada um dos seus intérpretes. Ele recorre à obra da juventude, ainda por publicar, 'Beiträge zur Philosophie' (Contributos para a Filosofia) e às últimas conferências de Heidegger. Às influências intelectuais de Dilthey, Yorck, Lutero e São Paulo, já Pöggeler se referira há mais de 30 anos. Esta interpretação, actualmente, já não sofre contestação e é complementada e aprofundada pelas mais recentes pesquisas. Por razões objectivas, não é pretendida uma sistematização. Consequentemente, Pöggeler defende uma 'pluralidade das vias' na interpetação da via do pensamento de Heidegger, que se encontra menos sob o signo da noção, do que sob o signo da existência, da realização do pensamento, do 'acontecimento'. A palavra 'acontecimento"' ocupa justamente uma posição central na obra ulterior de Heidegger. Empregue, com frequência, de modo enigmático, ela refere-se ao fim da filosofia clássica e à difícil formulação do próprio pensamento. A interpretação histórico-filosófica do pensamento de Heidegger é, para Pöggeler, evidente. Trata-se de um método, ao qual também Heidegger recorreu muitas vezes, mesmo se o rejeitou em pas-sagens assinaláveis.