A Theory of Interregional Dynamics: Models of Capital, Knowledge and Economic Structures

در طول بیش از دو قرن، توسعه تئوری اقتصادی طیف گسترده ای از نظریه ها، مفاهیم و نتایج مختلف را ایجاد کرده است. با این وجود، هیچ نظریه کلی وجود ندارد که این نظریه های متنوع را به یک نظریه جامع تبدیل کند. اقتصاد بین بازنمایی های جزئی و متناقض از عملکرد اقتصادهای بازار تقسیم شده است. ما مجموعه ای از نظریه های جداگانه مانند اقتصاد مارکسی، اقتصاد کینزی، نظریه تعادل عمومی و نظریه رشد نئوکلاسیک داریم. این نظریه‌های اقتصادی متنوع با هم وجود داشته‌اند، اما نه در یک رابطه ساختاریافته با یکدیگر. دانشجویان اقتصاد برای درک پدیده های اقتصادی توسط نظریه های ناسازگار یک به یک در همان دوره آموزش می بینند. از پایان جنگ دوم وود، بحران های زیادی در تئوری اقتصادی اعلام شده است. این اقتصاددان بحران اقتصاد تعادل عمومی، بحران اقتصاد رشد نئوکلاسیک، بحران اقتصاد کینزی را تجربه کرد، بدون در نظر گرفتن بحران های اقتصاد مارکسی. انتظار از دست دادن اعتماد به اقتصاد نظری حتی در میان اقتصاددانان حرفه ای پس از این همه بحران در مدت زمان بسیار کوتاه، کاملاً منطقی است. اما یک بحران فرصت های جدیدی برای تغییر، چه برای بهتر یا بدتر، ارائه می دهد. بحران‌های گذشته در اقتصاد نظری ممکن است به عنوان یک فرصت تاریخی برای ساختن یک نظریه اقتصادی عمومی تلقی شود که به‌وسیله آن نظریه‌های سنتی در یک کل بالاتر ادغام می‌شوند.

Over more than two centuries the development of economic theory has created a wide array of different theories, concepts and results. Nevertheless, there is no general theory, which mrifies these varied theories into a comprehensive one. Economics has been split between partial and conflicting representations of the functioning of market economies. We have a collection of separate theories such as the Marxian economics, the Keynesian economics, the general equilibrium theory, and the neoclassical growth theory. These diverse economic theories have co-existed but not in a structured relationship with each other. Economic students are trained to understand economic phenomena by severally incompatible theories one by one in the same course. Since the end of Second Wodd War many crises in economic theory have been announced. The economist experienced the crisis of the general equilibrium economics, the crisis of the neoclassical growth economics, the crisis of the Keynesian economics, not to mention the crises of the Marxian economics. It is quite reasonable to expect the loss of confidence in theoretical economics even among professional economists after so many crises in a very short period of time. But a crisis offers new opportmrities for change, either for better or for worse. The past crises in theoretical economics may be perceived as a historical opportmrity to construct a general economic theory by which the traditional theories are integrated into a higher whole.