A Theory of Epistemic Justification

این کتاب یک نظریه اصلی از توجیه معرفتی را پیشنهاد می‌کند که راه جدیدی برای ارتباط توجیه با هدف معرفتی باور حقیقت‌ساز ارائه می‌دهد. این نظریه مبتنی بر تحلیل جدیدی از شکل‌گیری باور قابل اعتماد است که به اعتراضات کلاسیک به نظریه‌های قابلیت اطمینان در معرفت‌شناسی پاسخ می‌دهد. این تحلیل راهی برای تشخیص باور موجه از باور موجه ایجاد می‌کند، به طوری که شکل‌گیری باور نادرست نیازی به توجیه ندارد در حالی که فریب سیستمی می‌تواند چنین باشد. بنابراین، این شهود را محترم می‌شمارد که معیارهای توجیه باید برای مؤمن قابل دسترسی باشد، در حالی که ارتباط اساسی توجیه با حقیقت را حفظ می‌کند.

تحلیل نشان می‌دهد که چگونه توجیه با شواهد، عقلانیت ارتباط دارد، اما از آن متمایز است. و احتمال این یک درمان وحدت بخش از موضوعات محوری بحث های جاری در معرفت شناسی، از جمله پارادوکس های معرفتی، بسته بودن معرفتی، شک گرایی، زمینه گرایی، نظریه های فضیلت، تأثیر شانس بر دانش و توجیه، تفسیر شرایط فرعی برای توجیه، تعارض بین درون گرایی و برون گرایی و ارزیابی متافلسفی نظریه های معرفت شناختی. کاربردهای بیشتری برای متافیزیک، فلسفه زبان، فلسفه علم و اخلاق وجود دارد.

این کتاب فیلسوفانی را که در معرفت‌شناسی یا زمینه‌های مرتبط با آن کار می‌کنند و دانشجویان فارغ‌التحصیل آنها را درگیر می‌کند.

p>

This book proposes an original theory of epistemic justification that offers a new way to relate justification to the epistemic goal of truth-conducive belief. The theory is based on a novel analysis of reliable belief-formation that answers classic objections to reliability theories in epistemology. The analysis generates a way of distinguishing justified belief from believing justifiedly, such that inerrant belief-formation need not be justificatory whereas systemic deception could be. It thereby respects the intuition that standards for justification must be accessible to the believer, while maintaining the essential connection of justification to truth.

The analysis shows how justification relates to, but is distinct from, evidence, rationality, and probability. It provides a unifying treatment of issues central to current debate in epistemology, including epistemic paradoxes, epistemic closure, skepticism, contextualism, virtue theories, the effect of luck on knowledge and justification, the interpretation of subjunctive conditions for justification, the conflict between internalism and externalism, and metaphilosophical evaluation of epistemological theories. There are further applications to metaphysics, the philosophy of language, the philosophy of science, and ethics.

The book will engage philosophers working in epistemology or related fields, and their graduate students.