A Tenth-Century Byzantine Military Manual: The Sylloge Tacticorum

Sylloge Tacticorum نمونه میانه بیزانسی از ژانر ادبی دستورالعمل‌های نظامی یا Taktika است که به دوران باستان بازمی‌گردد. این یکی از تعدادی بود که در قرن دهم پس از میلاد تولید شد، دوره‌ای که امپراتوری بیزانس در جنگ‌های خود علیه دشمن سنتی خود، اعراب، موفقیت زیادی کسب کرد. این راهنما که برای ثبت و حفظ استراتژی‌ها، دانش و تاکتیک‌های نظامی تدوین شده است، موضوعات مختلفی را مورد بحث قرار می‌دهد: تشکیلات نبرد، حملات، محاصره‌ها، کمین‌ها، حملات غافلگیرکننده، رفتار با اسیران جنگی و فراریان، توزیع غنایم، مجازات. در مورد جرایم نظامی، نحوه انجام جاسوسی مؤثر، و نحوه ارسال و دریافت فرستادگان. حتی توصیه هایی در مورد ویژگی های شخصی مورد نیاز ژنرال ها، در مورد نحوه خنثی کردن اسب های دشمن و نحوه محافظت از سربازان در برابر غذای مسموم وجود دارد. اوج کار با شرح مکرهایی است که فرماندهان نظامی بزرگ یونان و روم در گذشته به کار گرفته بودند. در حالی که، مانند بسیاری از ادبیات بیزانسی، Sylloge اغلب به سادگی مطالب موجود در متون قبلی را بازتولید می کند، همچنین اطلاعات زیادی در مورد تاکتیک های نظامی که توسط ارتش بیزانس در قرن دهم توسعه داده شده بود را حفظ می کند. این اولین منبع بیزانسی است که ظهور مجدد یک سواره نظام سنگین تخصصی (kataphraktoi) و یک پیاده نظام تخصصی (menavlatoi) را ثبت کرده است که برای دفع حملات مخالفان استفاده می شود. سواره نظام سنگین همچنین اطلاعات زیادی در مورد تشکیلات جدید پیاده نظام و سواره نظام و تاکتیک های جدیدی که به آنها نیاز دارد، وجود دارد.

این اولین ترجمه کامل Sylloge به انگلیسی است. همراه با واژه نامه ای از واژگان تخصصی نظامی یونانی استفاده شده در کار و پاورقی هایی است که ارجاعات مبهم را توضیح می دهد و منابع کلاسیک و بیزانسی نویسنده را شناسایی می کند. یک مقدمه این اثر را در بافت تاریخی و ادبی خود قرار می دهد و برخی از سؤالاتی را که در طول قرن ها بی پاسخ مانده است، مانند تألیف و تاریخ تألیف آن، بررسی می کند.

The Sylloge Tacticorum is a mid-Byzantine example of the literary genre of military manuals or Taktika which stretches back to antiquity. It was one of a number produced during the tenth century CE, a period when the Byzantine empire enjoyed a large measure of success in its wars against its traditional enemy, the Arabs. Compiled to record and preserve military strategies, know-how, and tactics, the manual discusses a wide variety of matters: battle formations, raids, sieges, ambushes, surprise attacks, the treatment of prisoners of war and defectors, distribution of booty, punishment of military offences, how to mount effective espionage, and how to send and receive envoys. There is even advice on the personal qualities required by generals, on how to neutralize enemy horses, and on how to protect the troops against poisoned food. The work culminates in an account of the stratagems employed by great Greek and Roman military commanders of the past. While, like so much of Byzantine literature, the Sylloge often simply reproduces material found in earlier texts, it also preserves a great deal of information about the military tactics being developed by the Byzantine army during the tenth century. It is the first Byzantine source to record the reappearance of a specialized heavy cavalry (the kataphraktoi) and of a specialized infantry (the menavlatoi) used to repel the attacks of the opposing heavy cavalry. There is also a great deal of information on new infantry and cavalry formations and on the new tactics that required them.

This is the first complete translation of the Sylloge into English. It is accompanied by a glossary of the specialised Greek military vocabulary used in the work and by footnotes which explain obscure references and identify the author’s classical and Byzantine sources. An introduction places the work in its historical and literary context and considers some of the questions that have remained unanswered over the centuries, such as its authorship and the date of its composition.