دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jeffrey Thomas Chamberlain
سری:
ناشر: University of Illinois
سال نشر: 1982
تعداد صفحات: 181
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 6 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A Study Concerning the Latin Origins of French Causatives به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مطالعه ای درباره ریشه های لاتین عوامل ایجاد کننده فرانسه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این مطالعه بر روی سه حوزه تحقیقاتی در مورد ساخت علّی فرانسوی متمرکز است. (2) وجود فاعل معنایی داتیو مصدر در هر دو علّای لاتین و فرانسوی؛ (3) تعمیم یک ساختار نحوی غیرقابل نفوذ faire-infinitivo در فرانسوی مدرن به جای ساختار دوکلامی (accusativus-cum-infinitivo) که در مراحل اولیه زبان مشاهده شد. این مطالعه در تلاش برای تعریف زمانی توسعه ویژگیهای نحوی و معنایی ساخت علّی در پیش رومنس، بررسی دقیق مجموعهای از اسناد لاتین مبتذل و فرانسوی قدیمی را با نگاهی به ایجاد شاخصهای عددی از همپوشانیهای مختلف ارائه میکند. مراحل توسعه ویژگی های فوق الذکر از ساخت مسبب. دادههایی که شامل تقریباً 200 نمونه از ساخت علّی در لاتین و 200 نمونه در فرانسوی قدیم، در 13 متن از قرن اول تا پانزدهم است، مشاهدات زیر را نشان میدهد: (1) متمم مصدر از همان اوایل، قاعده علّات در لاتین بود. قرن ششم؛ (2) مختلط غیرقابل نفوذ (یعنی بدون اسمی میانی) فعل به اضافه مصدر در قرن نهم به طور کامل در لاتین تعمیم یافته است، در قرن سیزدهم تقریباً به طور کامل (90٪) در فرانسه تعمیم یافته است. تبدیل شدن به تنها امکان با faire-infinitive در پانزدهم. (3) توسعه «موضوع دادهای» در ساخت و ساز faire faire quelque یک quelqu'un را انتخاب کرد یک پدیده عاشقانه است که به عوامل رابطهای یا معنایی نسبت داده میشود، و متون از این نظریه حمایت نمیکنند که داتیو در فرانسه از نسل آن است. وقوع داتیو با facere و دیگر افعال jussive در لاتین.
This study centers on three areas of investigation concerning the French causative construction faire faire quelque chose a quelqu'un: (1) the evolution of the Latin causative structure from the ut-sentential to the accusativus-cum-infinitivo; (2) the presence of the dative semantic agent of the infinitive in both the Latin and the French causatives; (3) the generalization of a monoclausal, impermeable syntactic faire-infinitive structure in modern French in place of the biclausal (accusativus-cum-infinitivo) structure observed in earlier stages of the language. In an attempt to define chronologically the development of the syntactic and semantic features of the causative construction in proto-Romance, this study offers a detailed examination of a corpus of Vulgar Latin and Old French documents with an eye toward establishing numerical indices of the various overlapping stages in the development of the above-mentioned characteristics of the causative construction. Data incorporating approximately 200 examples of the causative construction in Latin and 200 in Old French, in 13 texts from the first to the fifteenth centuries, suggest the following observations: (1) the infinitive complement was the rule for causatives in Latin as early as the sixth century; (2) the impermeable (i.e., with no intervening nominal) verb-plus-infinitive complex is completely generalized in Latin as early as the ninth century, it is almost completely generalized (90%) in French by the thirteenth century, and it has become the only possibility with faire-infinitive by the fifteenth; (3) the development of the 'dative subject' in the construction faire faire quelque chose a quelqu'un is a Romance phenomenon attributable to relational or semantic factors, and the texts do not support the theory that the dative in French is a descendant of the occurrence of the dative with facere and other jussive verbs in Latin.