A Spectrum of Unfreedom: Captives and Slaves in the Ottoman Empire

بدون کار اسیران و بردگان، امپراتوری عثمانی نمی توانست قدرت خود را در اوایل دوران مدرن حفظ کند. با تمرکز جغرافیایی آناتولی، لزلی پیرس با استفاده از آرشیوها، تاریخ های نوشته شده در آن زمان، و متون قانونی به جستجوی صدای افراد غیرآزاد می پردازد.

افراد غیرآزاد شامل دو جمعیت کلی بودند: بردگان و اسیران. غالباً کارگران خانگی، بردگان در شرایط مختلف زندگی می کردند، از فلاکت گرفته تا تجمل. وظایف آنها با وضعیت صاحبشان متفاوت بود. وضعیت برده ممکن است یک عمر دوام نیاورد، زیرا قوانین اسلامی و عثمانی آزادی برده را تایید می‌کرد.

اسیران معمولاً در یورش‌ها دستگیر می‌شدند، معمولاً برای ناپدید شدن، سرنوشت آنها نامعلوم. قربانیان به ندرت به خانه باز می گشتند، علیرغم تلاش خانواده ها و همسایگان برای بازیابی آنها. خواننده متوجه می شود که چه چیزی در مورد محیط عثمانی در قرن شانزدهم و هفدهم بود که به برخی از اسیران فرصت بهبود شرایط اسارت خود را داد. این کتاب به تشریح تلاش‌های امپراتوری برای مبارزه با تهدید اسیری علیرغم فساد گسترده در میان مقامات دولتی، که علاقه خاص خود را به کار در اسارت داشتند، می‌پردازد.

از ثروت اسیران و بردگان، کتاب حرکت می‌کند. به بازنمایی آنها در افسانه، ادبیات تاریخی و قانون، جایی که خوشبختانه، هم اسیرکنندگان و هم طعمه آنها حضور دارند.

Without the labor of the captives and slaves, the Ottoman empire could not have attained and maintained its strength in early modern times. With Anatolia as the geographic focus, Leslie Peirce searches for the voices of the unfree, drawing on archives, histories written at the time, and legal texts.

Unfree persons comprised two general populations: slaves and captives. Mostly household workers, slaves lived in a variety of circumstances, from squalor to luxury. Their duties varied with the status of their owner. Slave status might not last a lifetime, as Islamic law and Ottoman practice endorsed freeing one's slave.

Captives were typically seized in raids, generally to disappear, their fates unknown. Victims rarely returned home, despite efforts of their families and neighbors to recover them. The reader learns what it was about the Ottoman environment of the sixteenth and seventeenth centuries that offered some captives the opportunity to improve the conditions of their bondage. The book describes imperial efforts to fight against the menace of captive-taking despite the widespread corruption among the state's own officials, who had their own interest in captive labor.

From the fortunes of captives and slaves the book moves to their representation in legend, historical literature, and law, where, fortunately, both captors and their prey are present.