دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Pauline Fairclough
سری:
ISBN (شابک) : 0754650162, 9780754650164
ناشر: Ashgate Pub Co
سال نشر: 2006
تعداد صفحات: 296
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 5 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب A Soviet Credo: Shostakovich's Fourth Symphony به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یک باور شوروی: سمفونی چهارم شوستاکوویچ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«سمفونی چهارم» شوستاکوویچ که در سالهای 1935-1936 ساخته شده بود و قرار بود به عنوان «اعتقاد» هنری او باشد، تا سال 1961 به صورت عمومی اجرا نشد. در اینجا، دکتر پائولین فرکلاف رو در رو به یکی از مهمترین و کمشناختهترین آثار اصلی شوستاکوویچ میپردازد. . او استدلال میکند که «سمفونی چهارم» از نظر ساختار، دراماتورژی، لحن و حتی زبان بهشدت با همعصران شوروی متفاوت بود، و بنابراین هنجارهای سمفونیزم شوروی را در مرحلهای مهم از توسعهاش به چالش کشید. با حمایت موسیقیشناسان برجستهای مانند ایوان سولرتینسکی، آهنگساز بهطور واقعبینانه میتوانست انتظار داشته باشد که اولین اجرا برگزار شود، و حتی ممکن است قصد داشته باشد که این سمفونی الگویی برای نوع جدیدی از سمفونیزم «دموکراتیک» شوروی باشد. فرکلاف به دقت نت را بررسی می کند تا به بحثی در مورد فرآیندهای آهنگی و موضوعی، کنایه، نقل قول و ارجاع به انواع موسیقی یا لحن ها بپردازد. چنین تحلیلی عمیقاً در زمینه فرهنگ موسیقی شوروی در دوره 1932-1936 تنظیم شده است که شامل شابالین، میاسکوفسکی، کابالوفسکی و پوپوف معاصران شوستاکوویچ می شود. روش جدیدی برای تحلیل نیز در اینجا پیش رفته است، که در آن طیفی از روشهای تحلیلی شوروی و غربی با کار نظری معاصران شوستاکوویچ، ویکتور شکلوفسکی، بوریس توماشفسکی، میخائیل باختین و ایوان سولرتینسکی همراه با مطالعه متأخر تئودور آدورنو در مورد مالر، آشنا میشوند. به این ترتیب، کتاب به میزان قابل توجهی درک سمفونی و زمینه آن را افزایش می دهد.
Composed in 1935-36 and intended to be his artistic 'credo', Shostakovich's "Fourth Symphony" was not performed publicly until 1961. Here, Dr Pauline Fairclough tackles head-on one of the most significant and least understood of Shostakovich's major works. She argues that the "Fourth Symphony" was radically different from its Soviet contemporaries in terms of its structure, dramaturgy, tone and even language, and therefore challenged the norms of Soviet symphonism at a crucial stage of its development. With the backing of prominent musicologists such as Ivan Sollertinsky, the composer could realistically have expected the premiere to have taken place, and may even have intended the symphony to be a model for a new kind of 'democratic' Soviet symphonism. Fairclough meticulously examines the score to inform a discussion of tonal and thematic processes, allusion, paraphrase and reference to musical types, or intonations. Such analysis is set deeply in the context of Soviet musical culture during the period 1932-36, involving Shostakovich's contemporaries Shabalin, Myaskovsky, Kabalevsky and Popov. A new method of analysis is also advanced here, where a range of Soviet and Western analytical methods are informed by the theoretical work of Shostakovich's contemporaries Viktor Shklovsky, Boris Tomashevsky, Mikhail Bakhtin and Ivan Sollertinsky, together with Theodor Adorno's late study of Mahler. In this way, the book will significantly increase an understanding of the symphony and its context.