A Social History of Iranian Cinema, Volume 3: The Islamicate Period, 1978–1984

حمید نفیسی یکی از صاحب‌نظران برجسته سینمای ایران در جهان است و تاریخ اجتماعی سینمای ایران اثر بزرگ اوست. این کتاب که اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیست و یکم را پوشش می دهد و به مستندها، ژانرهای عامه پسند و فیلم های هنری می پردازد، شیوه های خاص تولید سینمایی ایران و همچنین نقش سینما و رسانه را در شکل گیری مدرنیته و هویت ملی مدرن در ایران توضیح می دهد. این تاریخ جامع اجتماعی در چهار مجلد آشکار می شود که هر جلد به تنهایی قابل قدردانی است.

در جلد 3، نفیسی به ارزیابی تأثیرات عمیق انقلاب اسلامی بر سینمای ایران می پردازد. صنعت فیلم. او در سراسر کتاب به جای اسلامی از اصطلاح اسلامی استفاده می‌کند تا نشان دهد که ارزش‌های دولت، فرهنگ و سینمای پس از انقلاب نه تنها از اسلام، بلکه از سنت‌های ایرانی نیز آگاه شده است. نفیسی به بررسی فیلم‌های مستندی می‌پردازد که برای ثبت وقایع قبل، حین و بلافاصله پس از انقلاب ساخته شده‌اند. او توضیح می دهد که چگونه نهادها و افراد خاصی، از جمله سینما و فیلمسازان قبل از انقلاب، با رژیم پهلوی، غرب و مدرنیته ارتباط داشتند و بنابراین آنها را فاسد و غیراخلاقی می دانستند. بسیاری از سینماهای کشور به آتش کشیده شد. فیلم‌های قبل از انقلاب مورد بازبینی دقیق قرار گرفتند و اغلب توقیف شدند تا با فیلم‌هایی متناسب با ارزش‌های اسلامی جایگزین شوند. فیلمسازان و هنرمندان از صنعت بیرون انداخته شدند، تبعید شدند، زندانی شدند و حتی اعدام شدند. با این حال، از میان این آشفتگی انقلابی، سینمای اسلامی و فرهنگ سینمایی فوق‌العاده‌ای پدید آمد. نفیسی پیشرفت آن را دنبال می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه جنگ طولانی ایران با عراق، تفکیک جنسیتی فضا، و تحمیل حجاب بر زنان باعث تشویق گرایش‌های ایدئولوژیک و زیبایی‌شناختی خاصی در فیلم و رسانه‌های مرتبط شد. وی در پایان به اقدامات ساختاری، اداری و نظارتی می پردازد که به نهادینه شدن سینمای در حال تحول جدید کمک کرد.

تاریخ اجتماعی سینمای ایران
جلد 1: عصر صنعتگر، 1897-1941
جلد 2: سال های صنعتی شدن، 1941-1978
جلد 3: دوره اسلامی، 1978-1984
جلد 4: جهانی شدن 1984–2010