A Social Epistemology of Research Groups

این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه تمرین علمی مشترک، دانش علمی را به همراه دارد. در زمانی که بیشتر دانش علمی امروزی در گروه‌های پژوهشی ایجاد می‌شود، نویسنده در ماهیت اجتماعی علم تجدیدنظر می‌کند تا به این سؤال بپردازد که آیا دانش ایجاد شده مشترک باید به‌عنوان دستاورد جمعی تلقی شود، و اگر چنین است، به کدام معنا. این کتاب با ترکیب تجزیه و تحلیل فلسفی با تحقیق تجربی کیفی، مطالعه موردی مقایسه ای از گروه های تحقیقاتی تک و بین رشته ای را ارائه می دهد و بینشی از عملکرد روزانه دانشمندان ارائه می دهد. این کتاب شامل مشاهدات میدانی و مصاحبه با دانشمندان برای ارائه دیدگاهی تجربی در مورد سؤالات بسیار مورد بحث در مورد تقسیم کار گروه های تحقیقاتی، روابط وابستگی معرفتی و اعتماد است.

This book investigates how collaborative scientific practice yields scientific knowledge. At a time when most of today’s scientific knowledge is created in research groups, the author reconsiders the social character of science to address the question of whether collaboratively created knowledge should be considered as collective achievement, and if so, in which sense. Combining philosophical analysis with qualitative empirical inquiry, this book provides a comparative case study of mono- and interdisciplinary research groups, offering insight into the day-to-day practice of scientists. The book includes field observations and interviews with scientists to present an empirically-grounded perspective on much-debated questions concerning research groups’ division of labor, relations of epistemic dependence and trust.