ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب A Small Treatise on the Great Virtues: The Uses of Philosophy in Everyday Life

دانلود کتاب رساله کوچک درباره فضیلتهای بزرگ: کاربردهای فلسفه در زندگی روزمره

A Small Treatise on the Great Virtues: The Uses of Philosophy in Everyday Life

مشخصات کتاب

A Small Treatise on the Great Virtues: The Uses of Philosophy in Everyday Life

دسته بندی: فلسفه
ویرایش: 1st 
نویسندگان:   
سری:  
ISBN (شابک) : 0805045554, 9780805045567 
ناشر: Metropolitan Books 
سال نشر: 2001 
تعداد صفحات: 362 
زبان: English 
فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 3 مگابایت

قیمت کتاب (تومان) : 51,000



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 15


در صورت تبدیل فایل کتاب A Small Treatise on the Great Virtues: The Uses of Philosophy in Everyday Life به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب رساله کوچک درباره فضیلتهای بزرگ: کاربردهای فلسفه در زندگی روزمره نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب رساله کوچک درباره فضیلتهای بزرگ: کاربردهای فلسفه در زندگی روزمره

آندره کنت اسپونویل، رساله ای کوچک در باب فضیلت های بزرگ، ترجمه کاترین تمرسون (نیویورک، هولت پاپربکز، 2001) خلاصه اینکه این کتاب به شما احساس خوبی نسبت به خوب بودن می دهد. طول آن این است: من مقاله‌ای درباره «اخلاق ارزشی» می‌نوشتم، و تجربه‌ام این بود که در دنیای فلسفه حرفه‌ای، به‌ویژه از سال 1903، با انتشار کتاب «اصول اخلاقی» جی. ای. مور و ترویج «مغالطه طبیعت‌گرایانه»، توجه به ارزش‌ها و شخصیت عملا ناپدید شده بود. این برداشت کلی زمانی تأیید شد که من به چند متون اخلاقی علمی در دهه 1960 نگاه کردم و آنها به زبان ساده تأیید کردند که مطالعه اخلاق با توجه به تأثیر بزرگ کینگ کنگ از آثار لودویگ ویتگنشتاین و آثار جو یانگ توانا از جی.ال. آستین، که مستقیماً از تأثیر سبک فلسفه جی. ای. مور است. اما من به دنبال بینی ام بودم و در کتاب اخلاقی بسیار اخیر تری ایگلتون، مشکل با غریبه ها، او هم از اخلاق روانشناختی اروپایی ژاک لاکان و هم از صحبت های اخلاقی «بلند» در مورد قانون، حق، وظیفه، اصل و الزام انتقاد کرد. قابل ردیابی به امانوئل کانت. ایگلتون همچنین به مجموعه نسبتاً جدیدی از مقالات به نام اخلاق فضیلت اشاره کرد که عنوان مقاله مهم سال 1958 توسط شاگرد ویتگنشتاین، G.E.M. آنسکومب درباره «فلسفه اخلاقی مدرن» که بازگشت به اخلاق فضیلت را آغاز کرد. طنز این است که نقصی که آنسکوم در فلسفه اخلاق به آن اشاره کرد، عدم وجود تحلیل صحیح در «روانشناسی فلسفی» است، موضوعی که همیشه برای من عجیب به نظر می رسید، زیرا تاریخ فلسفه، به ویژه از یونانیان باستان تا دکارت، یک چرخش بود. خارج از رشته ها برای کودکان مانند فیزیک، ریاضیات و روانشناسی. اما اخلاق، به‌ویژه اخلاق فضیلت‌گرا و طعم‌های مختلف فایده‌گرایی در معنایی که از حالت‌های ذهنی مانند «لذت» و «شادی» معنا می‌کنند، ایستاده و سقوط می‌کند. بنابراین، در نگاهی به گذشته، وقتی amazon.com را برای «فضیلت‌ها» و شخصیت جستجو کردم، زیاد شگفت‌زده نشدم و چیزی جز کتاب‌هایی در مورد خودیاری، روان‌شناسی و «ارزش‌های مسیحی» به دست نیاوردم. این آخری تعجب آور نیست، زیرا فلسفه اخلاق آکادمیک معاصر همه در مورد قوانین و ارزش های گروه است. عملاً هیچ زمانی را صرف دیدگاه اخلاقی در مورد فرد نمی کند. اما من یک کتاب عملی در مورد "ارزش های اخلاقی" پیدا کردم که مکمل کار نظری جدید در مورد فضایل است. این کتابی است که در بالا به آن اشاره شد، توسط یک استاد مدرن فرانسوی فلسفه در سوربن. با توجه به طرح زندگینامه کوچک، این کتاب به 19 زبان ترجمه شده است و در فرانسه پرفروش بوده است. اولین واکنش‌های من این بود که کتاب به‌طور سطحی به این موضوع پرداخته نمی‌شود و تأملاتی جدی در مورد فضایل ارائه می‌دهد که متکی بر افکار بسیاری از فیلسوفان و مقاله‌نویسان بزرگ مانند توماس آکویناس، ارسطو، آگوستین، دکارت، اپیکور، زیگموند فروید، امانوئل کانت، مونتنی، فردریش نیچه، پاسکال، افلاطون، اسپینوزا و سیمون ویل. و اینها فقط نقاط اوج هستند. وقتی عنوان می‌گوید «فضیلت‌های بزرگ، نیمی از من انتظار دارم که هفت فضیلت الهیات کاتولیک یا «هفت فضیلت آسمانی» را بیابم که با هفت گناه مرگبار مقایسه می‌شوند. در عوض، هجده مورد را پیدا کردم که با ارسطو همخوانی بسیار بیشتری داشتند تا با پدران کلیسا. این هجده به ترتیبی شهودی عبارتند از: (با عرض پوزش، آمازون تمام برگه ها و فضاهای اضافی را فشرده می کند) ادب وفاداری احتیاط اعتدال شجاعت عدالت سخاوت مهربانی رحمت شکرگزاری فروتنی سادگی مدارا خلوص ملایمت حسن نیت طنز عشق بینش احتیاط ممکن است یکی از بزرگترین کمک های ارسطو به فلسفه اخلاق باشد. این خاصیتی است که تعهد بردگی به قوانین را نسبت به چیزی که دقیقاً منعکس کننده عقل سلیم در زندگی است تعدیل می کند. یکی از طنزهای اخلاق فضیلت این است که از یک سو، به عنوان وسیله ای برای ایجاد یک نظریه اخلاقی مستقل از اعتقاد به خدا تلقی می شود، در حالی که به نظر می رسد تجسم بسیار بهتری از اخلاق مسیحی اناجیل نسبت به قوانین باشد. تفکر مبتنی بر کانت یا «بزرگترین خیر برای بیشترین تعداد» سودمندی میل. این هر دو سبک اخلاقی «آپولونی» هستند. بدون بررسی متون نیچه‌ام، گمان می‌کنم «اخلاق فضیلت» آمیزه‌ای متعادل‌تر از آپولونی با دیونیزی است که بر پایه شهود، احساسات، کمی ناپایدار و با درک آشفتگی استوار است.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

André Comte-Sponville, A Small Treatise on the Great Virtues, translated by Catherine Temerson (New York, Holt Paperbacks, 2001) The short of it is that this book will make you feel good about being good. The long of it is: I was doing a paper on `value ethics', and my experience was that in the world of professional philosophy, especially since 1903, with the publishing of G. E. Moore's Principia Ethica and his promulgation of the `naturalistic fallacy', the consideration of values and character had virtually disappeared. This general impression was confirmed when I looked at a few scholarly ethics texts from the 1960's and they confirmed in plain speaking, that the study of ethics had become an analysis of language, given the King Kong sized influence of the works of Ludwig Wittgenstein and the Mighty Joe Young sized works of J. L. Austin, a direct descendent of the influence of G. E. Moore's style of philosophy. But I kept following my nose and in a very recent ethics book by Terry Eagleton, Trouble With Strangers, he criticized both European psychologized ethics of Jacques Lacan and the 'high-toned' morality talk of law, right, duty, principle, and obligation traceable to Immanuel Kant. Eagleton also cited a relatively new collection of papers, Virtue Ethics, which headlined an important 1958 paper by Wittgenstein student, G.E.M. Anscombe on `Modern Moral Philosophy' which began a return to virtue ethics. The irony is that the flaw Anscombe pinpointed in moral philosophy is the absence of sound analysis in `philosophical psychology', a subject which always sounded odd to me, as the history of philosophy, especially from the ancient Greeks up to Descartes, was a spinning off of disciplines to children such as physics, mathematics, and psychology. But ethics, especially virtue ethics and the various flavors of Utilitarianism stand and fall by what they mean by mental states such as `pleasure' and `happiness'. So, in retrospect, I was not too surprised when I searched amazon.com for `virtues' and character, and came up with nothing but books on self-help, psychology, and `Christian values'. That last is no surprise, as the contemporary academic moral philosophy is all about rules and values for the group. It spends virtually no time on the moral perspective on the individual. But I did find one practical book on `moral values' which is a fitting complement to the new theoretical work on virtues. This is the book cited above, by a modern French professor of philosophy at the Sorbonne. According to the thumbnail biographical sketch, this book has been translated into 19 languages and has been a bestseller in France. My very first reactions were that the book was not a superficially saccharine treatment of the subject and that it did offer serious reflections on the virtues which relied on thoughts from many great philosophers and essayists such as Thomas Aquinas, Aristotle, Augustine, Descartes, Epicurus, Sigmund Freud, Immanuel Kant, Montaigne, Friedrich Nietzsche, Pascal, Plato, Spinoza, and Simon Weil. And those are just the high points. When the title says `great virtues, I half expect to find the seven virtues of Catholic theology or `the seven heavenly virtues' which contrast the seven deadly sins. Instead, I find eighteen, with far more congruence with Aristotle than with the church fathers. These eighteen, in a somewhat intuitive order, are: (Sorry, Amazon squeezes out all the tabs and extra spaces) Politeness Fidelity Prudence Temperance Courage Justice Generosity Compassion Mercy Gratitude Humility Simplicity Tolerance Purity Gentleness Good Faith Humor Love The insight of prudence may have been one of Aristotle's greatest contributions to moral philosophy. It is the property which tempers the slavish devotion to rules to something which accurately reflects common sense in life. One irony of virtue ethics is that on the one hand, it is seen as a means to establish a moral theory independent of a belief in God, while it also seems to be a far better embodiment of the Christian ethics of the Gospels than the rules based thinking of Kant or the `greatest good for the greatest number' utilitarianism of Mill. These are both `Apollonian' styles of ethics. Without checking my Nietzsche texts, I suspect `virtue ethics' is a more balanced mix of the Apollonian with the Dionysian, grounded in intuition, emotion, slightly unstable, and with an appreciation of the chaotic.





نظرات کاربران

تمامی حقوق معنوی و مادی وبسایت متعلق به اینترنشنال لایبرری می باشد
نماد اعتماد الکترونیکی