ورود به حساب

نام کاربری گذرواژه

گذرواژه را فراموش کردید؟ کلیک کنید

حساب کاربری ندارید؟ ساخت حساب

ساخت حساب کاربری

نام نام کاربری ایمیل شماره موبایل گذرواژه

برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید


09117307688
09117179751

در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید

دسترسی نامحدود

برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند

ضمانت بازگشت وجه

درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب

پشتیبانی

از ساعت 7 صبح تا 10 شب

دانلود کتاب A Skeptics’ Skeptic

دانلود کتاب یک شکاک

A Skeptics’ Skeptic

مشخصات کتاب

A Skeptics’ Skeptic

دسته بندی: فلسفه
ویرایش:  
نویسندگان:   
سری:  
 
ناشر: RationallySpeaking.org 
سال نشر: 2013 
تعداد صفحات: 0 
زبان: English 
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 243 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 37,000



کلمات کلیدی مربوط به کتاب یک شکاک: فلسفه



ثبت امتیاز به این کتاب

میانگین امتیاز به این کتاب :
       تعداد امتیاز دهندگان : 13


در صورت تبدیل فایل کتاب A Skeptics’ Skeptic به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب یک شکاک نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.


توضیحاتی در مورد کتاب یک شکاک

از سال 1997، زمانی که سازماندهی روز داروین را شروع کردم، درباره «شک گرایی» (به معنای اتخاذ موضعی شکاکانه در مورد شبه علم، شبه فلسفه، شبه سیاست، و چند «شبه» دیگر) نوشته ام. رویدادهای دانشگاه تنسی در ناکسویل. گاه به گاه، در طول 16 سال یا بیشتر، متوجه شدم که صفحه کلید gadfly-sh خود را به سمت افراد بدبین، معمولاً مشهور، می چرخانم. دلیل آن این است که به نظر من جامعه ای - مانند جامعه شکاک / ملحد / اومانیست (به اختصار S/A/H) - که به روشنفکر بودن و گشودگی خود به دلیل و شواهد افتخار می کند، باید جامعه خود را به طور انتقادی بررسی کند. اصول و مواضع خود را دارند، به ویژه هنگامی که توسط اعضای برجسته جامعه مورد حمایت قرار می گیرند. در واقع، یکی از چیزهای خوشحال کننده در مورد شکاک بودن دقیقاً این است که، به طور کلی، ما مانند یک کلیسا عمل نمی کنیم. ما از تعصبات خودداری می کنیم و اعضای مخالف جامعه خود را طرد نمی کنیم و بلافاصله برای ساختن یک کلیسای جدید در خیابان عجله می کنیم. یا ما؟ خوب، خوب، تاریخ اخیر جامعه S/A/H در واقع گاهی اوقات به طرز وحشتناکی انشعابات مذهبی و اختلافات اعتقادی را به یاد می آورد. با این حال، حداقل ما مردم را در آتش نمی سوزانیم، یا علیه آنها فتوا نمی دهیم! خواننده ملایم متوجه خواهد شد که چندین مقاله گنجانده شده در مجموعه شکاکان، بسیار کنایه آمیز و حتی گاهی طعنه آمیز هستند، قطعاً بیشتر از پست معمولی به زبان منطقی. دلایلی برای آن وجود دارد. برای شروع، افرادی که در اینجا هدف قرار می‌گیرند Big Boys هستند که قطعاً می‌توانند گرما را تحمل کنند (بسیاری آکادمیک هستند و دانشگاهیان برای داشتن پوست ضخیم انتخاب می‌شوند). علاوه بر این، مطمئن باشید که آنها می توانند (و در چندین مورد!) با نیرویی برابر یا بیشتر به مقابله برسند. اما مهم‌ترین توضیح برای زورگویی من در اینجا این است که من روشنفکری عمومی را جدی می‌گیرم و این افراد تا حدودی روشنفکران اصلی عمومی هستند. آنها بر تعداد بیشماری دیگر تأثیر می گذارند و بنابراین مسئولیت نوشتن دقیق و واضح را بر عهده دارند. وقتی آنها این کار را نمی کنند (البته به نظر من) آنها را صدا می کنم. ناگفته نماند، اما من آن را به هر طریقی می گویم: بر خلاف تلقین های مداوم برعکس (مثلاً توسط موسسه دیسکاوری، «مخفف فکری» که خلاقیت طراحی هوشمند را ترویج می کند)، این ها و سایر نوشته های شما واقعاً نشانه آغاز دور شدن از طبیعت گرایی فلسفی، حمایت از علم یا دفاع از عقل من نیست. آنها به سادگی مواردی هستند که در آن من دقیقاً آن ابزارها را برای درگیر کردن بهترین ذهن‌های S/A/H به کار می‌برم تا ما به عنوان یک جنبش گسترده‌تر بتوانیم «شمع در تاریکی» معروف کارل سیگان را در برابر افراد همیشه پرشمار و همیشه قدرتمند روشن نگه داریم. نیروهای تاریک گرایی و سرکوب. ماسیمو پیگلیوچی K.D. استاد ایرانی فلسفه در کالج شهر نیویورک. علایق علمی او در فلسفه علم و ماهیت شبه علم است. او به مطالعه و تمرین رواقییسم مدرن می پردازد. پیگلیوچی یکی از اعضای انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم و کمیته تحقیقات شکاک است. او از جمله برای Skeptical Inquirer، Philosophy Now، و The Philosophers' Magazine نوشته است. نوشته‌های او در نیویورک تایمز، وال استریت ژورنال و سایر رسانه‌های مهم منتشر شده است. او مقالاتی درباره رواقی گری و سایر فلسفه های عملی در patreon.com/PlatoFootnotes منتشر می کند و تقریباً روزانه پادکست مراقبه های رواقی را در https://anchor.fm/stoicmeditations تولید می کند.


توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

I’ve been writing about “skepticism” (meaning, taking a skeptical stance on pseudo-science, pseudo-philosophy, pseudo-politics, and a few other “pseudos”) since as far back as 1997, when I began organizing Darwin Day events at the University of Tennessee in Knoxville. From time to time, over the intervening 16 or so years, I found myself turning my gadfly-sh keyboard toward other skeptics, usually famous ones. The reason is that it seems to me that a community — such as the skeptic / atheist / humanist (S/A/H, for short) one — that prides itself in its intellectualism and openness to reason and evidence, ought to critically examine its own tenets and positions, especially when espoused by prominent members of said community. Indeed, one of the gratifying things about being a skeptic is precisely that, by and large, we don’t act like a church. We recoil from dogmas, and we don’t ostracize dissenting members of our community, immediately rushing to build a new church down the street. Or do we? Well, okay, the recent history of the S/A/H community actually does sometimes eerily recall religious schisms and doctrinal disputes. Still, at least we don’t burn people at the stakes, or launch fatwas against them! The gentle reader will notice that several of the essays included in the Skeptics’ Skeptic collection are, ahem, quite ironic, even sarcastic at times, certainly more so than the typical Rationally Speaking post. There are reasons for that. To begin with, the people targeted here are Big Boys who can definitely take the heat (many are academics, and academics are selected for having a thick skin). Moreover, rest assured that they can (and have, in several cases!) fight back with equal or larger force. But the most important explanation for my above-average forcefulness here is that I take public intellectualism seriously, and these people are somewhat major public intellectuals. They influence countless others, and they therefore bear the responsibility of writing rigorously as well as clearly. When they don’t (in my opinion, of course) I call them out. It should go without saying, but I’ll say it any way: contra persistent insinuations to the contrary (by, say, The Discovery Institute, the inane “think tank” that promotes Intelligent Design creationism), these and other writings by yours truly do not signal the beginning of a move away from my philosophical naturalism, support for science, or defense of reason. They are simply cases in which I deploy precisely those tools to engage the best minds of the S/A/H, so that we as a broader movement can keep Carl Sagan’s famous “candle in the dark” alit against the always numerous and always powerful forces of obscurantism and repression. Massimo Pigliucci is the K.D. Irani Professor of Philosophy at the City College of New York. His scholarly interests are in the philosophy of science and the nature of pseudoscience. He studies and practices modern Stoicism. Pigliucci is a fellow of the American Association for the Advancement of Science and of the Committee for Skeptical Inquiry. He has written for Skeptical Inquirer, Philosophy Now, and The Philosophers' Magazine, among others. His op-eds have appeared in the New York Times, the Wall Street Journal and other major outlets. He publishes essays on Stoicism and other practical philosophies at patreon.com/PlatoFootnotes and produces the almost daily Stoic Meditations podcast at https://anchor.fm/stoicmeditations



فهرست مطالب

Copyright
About the Author:
Other books and collections by Massimo Pigliucci:
Introduction: A Skeptics’ Skeptic
Part I. The Skeptics
Dear Penn and Teller: Bullshit!
James Randi, global warming and the meaning of skepticism
About Sam Harris’ claim that science can answer moral questions
Science and the Is/ Ought Problem
Genuinely puzzled: what exactly is Blackford saying about Harris?
Michael Shermer’s libertarianism
Michael Shermer on morality
Toward a science of morality. An annotated response to Michael Shermer
Science, morality, and genital mutilation
Part II. The Biologists
Beyond selfish genes
The trouble with memetics
Is Dawkins deluded? When scientists talk about religion
Is Richard Dawkins really that naive?
Jerry Coyne, then and now
Jerry Coyne on free will
PZ Myers is a witless wanker who peddles pablum
PZ Myers quits skeptic movement, should we care?
Part III. The Physicist
Lawrence Krauss: another physicist with an anti-philosophy complex
Krauss does it again, so soon!
Part IV. The Nut job
Ray Kurzweil and the Singularity: visionary genius or pseudoscientific crank?




نظرات کاربران