A Sense of Power: The Roots of America’s Global Role

چرا در صد سال گذشته ایالات متحده نقش گسترده و پرهزینه ای را در امور جهانی بر عهده گرفته است؟ دو پاسخ متداول به این سوال عبارتند از: «زیرا می‌توانست» و «زیرا مجبور بود». با توجه به این ارزیابی مجدد چالش‌برانگیز از شیوه‌ای که آمریکا نقش جهانی خود را به عهده گرفت، هیچ یک از این پاسخ‌ها جواب نمی‌دهد. منابع عظیم اقتصادی این کشور به آن ظرفیت اعمال نفوذ زیادی در خارج از کشور داد، اما آمریکایی‌ها مدت‌ها تمایلی به پرداخت هزینه‌های استفاده از این قدرت نداشتند. نه امنیت کشور در برابر حملات خارجی و نه رفاه اقتصادی آن مستلزم دستیابی به اهداف بلندپروازانه سیاست خارجی نیست.

در احساس قدرت، جان ای. تامپسون دیدگاهی طولانی دارد. ظهور چشمگیر آمریکا به عنوان یک قدرت جهانی، از اواخر قرن نوزدهم تا دوران پس از جنگ جهانی دوم. چگونه، و مهمتر از آن چرا، آمریکا توانسته است چنین نقش مسلطی را در امور جهانی ایفا کند؟ او استدلال می کند که هیچ پاسخ ساده ای وجود ندارد. تامپسون توضیحات متعارف دخالت آمریکا در جنگ جهانی اول و دوم را به چالش می کشد و نه الزامات امنیت ملی و نه منافع اقتصادی را تعیین کننده نمی بیند. او نشان می‌دهد که چگونه رهبران آمریکایی از ویلسون تا ترومن درک بهتری از منافع ملی ایجاد کردند، و چرا در دهه 1940 اکثر آمریکایی‌ها از قیمت خون و گنج حمایت کردند که به تلاش‌های شدید برای شکل دادن به جهان وابسته بود. باورها و احساساتی که آنها را به انجام این کار سوق داد، جنبه‌های متمایز فرهنگ ایالات متحده را منعکس می‌کرد، به ویژه استحکام روابط با اروپا. آگاهی از قدرت منحصربه‌فرد ملت، احساس مسئولیت، استحقاق، و آرزو را در میان مردم و رهبران ایالات متحده تقویت کرد.

این تحلیل اصلی برخی از باورهای رایج در مورد عوامل تعیین‌کننده سیاست خارجی و اراده ایالات متحده را به چالش می‌کشد. بینش جدیدی را به بحث های معاصر در مورد اینکه آیا ملت باید - یا باید - نقش فعالی در سیاست جهانی ایفا کند، بیاورد.

Why has the United States assumed so extensive and costly a role in world affairs over the last hundred years? The two most common answers to this question are "because it could" and "because it had to." Neither answer will do, according to this challenging re-assessment of the way that America came to assume its global role. The country's vast economic resources gave it the capacity to exercise great influence abroad, but Americans were long reluctant to meet the costs of wielding that power. Neither the country's safety from foreign attack nor its economic well-being required the achievement of ambitious foreign policy objectives.

In A Sense of Power, John A. Thompson takes a long view of America's dramatic rise as a world power, from the late nineteenth century into the post–World War II era. How, and more importantly why, has America come to play such a dominant role in world affairs? There is, he argues, no simple answer. Thompson challenges conventional explanations of America's involvement in World War I and World War II, seeing neither the requirements of national security nor economic interests as determining. He shows how American leaders from Wilson to Truman developed an ever more capacious understanding of the national interest, and why by the 1940s most Americans came to support the price tag, in blood and treasure, attached to strenuous efforts to shape the world. The beliefs and emotions that led them to do so reflected distinctive aspects of U.S. culture, not least the strength of ties to Europe. Consciousness of the nation’s unique power fostered feelings of responsibility, entitlement, and aspiration among the people and leaders of the United States.

This original analysis challenges some widely held beliefs about the determinants of United States foreign policy and will bring new insight to contemporary debates about whether the nation should―or must―play so active a part in world politics.