A Roadmap to the Heavens: An Anthropological Study of Hegemony among Priests, Sages, and Laymen

نقشه راهی به سوی بهشت ​​خوانندگان را به تجدید نظر در ایده های غالب در مورد نقشه اجتماعی جامعه یهودی در دوره تانایی (70 C.E. – 220 C.E.) به چالش می کشد. بینش های جدید با به کارگیری نظریه های انسان شناسی و ابزارهای مفهومی امکان پذیر شد. علاوه بر این، پدیده های اجتماعی با مقایسه آنها با پدیده های اجتماعی مشابه در فرهنگ های دیگر بدون توجه به زمان و مکان، بهتر درک می شدند. این کتاب روابط غنی و پیچیده بین حکیمان، کشیشان و افراد غیر روحانی را که برای هژمونی در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی رقابت می کردند، بررسی می کند. مبارزه صرفاً مصداق تلاش برای جابجایی نخبگان کشیش توسط نخبگان علمی جدید نبود. بلکه در فرآیند تشکیل یک ضدهژمونی، نگرش حکیمان به کاهنان مستلزم مکانیسم‌های روان‌شناختی دوسویه، مانند جذب – طرد، تقلید – انکار و همکاری – تقابل بود. این کتاب همچنین نشان می‌دهد که برای دستیابی به قدرت سیاسی و اجتماعی، حکیمان از گفتمان روحانی هژمونیک تثبیت‌شده برای تضعیف ساختار اجتماعی موجود استفاده کردند. کشف بدیع این تک نگاری این است که در حالی که حکیمان به نظم اجتماعی جدید مبتنی بر دستاوردهای فکری اقرار می کردند، عناصری از نظم قدیم مانند اسناد خانوادگی، خویشاوندی گروهی، درون همسری، پاکی و ناپاکی آیینی و دانش پنهان را حفظ کردند. بنابراین تحرک اجتماعی مبتنی بر آموزش فقط برای طبقات اجتماعی ممتاز در دسترس بود. نتیجه کتاب این است که با وجود اینکه حکیمان در برابر هژمونی کشیشی مقاومت کردند و سعی کردند از آن جدا شوند، اما نتوانستند خود را از قید گفتمان و عمل کشیش رها کنند.

A Roadmap to the Heavens challenges readers to rethink prevailing ideas about the social map of Jewish society during the Tannaitic period (70 C.E. – 220 C.E.). New insights were made possible by applying anthropological theories and conceptual tools. In addition, social phenomena were better understood by comparing them to similar social phenomena in other cultures regardless of time and space. The book explores the rich and complex relationships between the Sages, Priests, and laymen who competed for hegemony in social, cultural, and political arenas. The struggle was not simply a case of attempting to displace the priestly elite by a new scholarly elite. Rather, in the process of constituting a counter-hegemony, the attitude of the Sages towards the Priests entailed ambivalent psychological mechanisms, such as attraction – rejection, imitation – denial, and cooperation – confrontation. The book further reveals that to achieve political and social power the Sages used the established hegemonic priestly discourse to undermine the existing social structure. The innovative discovery of this monograph is that while the Sages professed a new social order based on intellectual achievement, they retained elements of the old order, such as family attribution, group nepotism, endogamy, ritual purity and impurity, and secret knowledge. Thus, social mobility based on education was available only to privileged social classes. The conclusion of the book is that even though the Sages resisted the priestly hegemony and attempted to disengage from it, they could not free themselves from the shackles of the priestly discourse and praxis.