A Region of Regimes: Prosperity and Plunder in the Asia-Pacific

منطقه ای از رژیم ها رابطه بین سیاست و اقتصاد - قدرت و رفاه - را در آسیا و اقیانوسیه در دهه های پس از جنگ جهانی دوم نشان می دهد. این کتاب روایت‌های آشنا و ناقص «معجزه اقتصادی آسیا» را پیچیده می‌کند تا مسیرهای کاملاً متفاوتی را نشان دهد که برای بسیاری منجر به رشد بالا، اما برای برخی شکست مفتضحانه می‌شود. پمپل سیاست‌ها و داده‌های ده کشور آسیای شرقی را تجزیه و تحلیل می‌کند و آنها را به سه نوع رژیم متمایز طبقه‌بندی می‌کند که هر کدام از نظر تاریخی مشروط هستند و محصول پیکربندی‌های خاص نهادهای داخلی، منابع اجتماعی-اقتصادی، و حمایت خارجی هستند.

پمپل ژاپن، کره و تایوان را به‌عنوان رژیم‌های توسعه‌دهنده معرفی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه هر کدام از آن‌ها به دلیل نیروهای داخلی و بین‌المللی از هم جدا شدند. کره شمالی، میانمار و فیلیپین (در زمان مارکوس) در این تحلیل "رژیم های درنده خو" را تشکیل می دهند، در حالی که مالزی، اندونزی و تایلند "رژیم های توسعه ای ersatz" را تشکیل می دهند. به طور منحصر به فرد، چین به عنوان ترکیبی در حال تکامل از هر سه ظاهر می شود. انواع رژیم منطقه ای از رژیم ها با نشان دادن اینکه چگونه تعاملات متحول این رژیم ها عمیقاً منطقه آسیا و اقیانوسیه و جهان را در سراسر دوران پس از جنگ شکل داده است، به پایان می رسد.</ p>

A Region of Regimes traces the relationship between politics and economics―power and prosperity―in the Asia-Pacific in the decades since the Second World War. This book complicates familiar and incomplete narratives of the "Asian economic miracle" to show radically different paths leading to high growth for many but abject failure for some. T. J. Pempel analyzes policies and data from ten East Asian countries, categorizing them into three distinct regime types, each historically contingent and the product of specific configurations of domestic institutions, socio-economic resources, and external support.

Pempel identifies Japan, Korea, and Taiwan as developmental regimes, showing how each then diverged due to domestic and international forces. North Korea, Myanmar, and the Philippines (under Marcos) comprise "rapacious regimes" in this analysis, while Malaysia, Indonesia, and Thailand form "ersatz developmental regimes." Uniquely, China emerges as an evolving hybrid of all three regime types. A Region of Regimes concludes by showing how the shifting interactions of these regimes have profoundly shaped the Asia-Pacific region and the globe across the postwar era.