A Quantitative Liquidity Model for Banks

مدل‌های نقدینگی داخلی برای بانک‌ها از زمانی که تنظیم‌کننده‌های آلمانی تصمیم گرفتند آن‌ها را برای گزارش‌دهی نظارتی بپذیرند اهمیت قابل‌توجهی پیدا کرده‌اند. کریستین اشمالتز جریان های نقدی محصول، اسپرد منابع مالی، ظرفیت تامین مالی، کاهش مو و نرخ بهره کوتاه مدت را به عنوان متغیرهای کلیدی نقدینگی شناسایی می کند. سپس، فرآیندهای تصادفی خاصی را برای متغیرهای کلیدی که منجر به یک مدل نقدینگی خاص می‌شود، در نظر می‌گیرد. تمرکز مدل‌سازی بر جریان نقدی محصول است که توسط فرآیند پرش- انتشار توصیف می‌شود. در نهایت، نویسنده این مدل را برای تخصیص، قیمت‌گذاری داخلی و بهینه‌سازی نقدینگی اعمال می‌کند.

Internal liquidity models for banks have gained considerable importance since German regulators have decided to accept them for regulatory reporting. Christian Schmaltz identifies product cash flows, funding spread, funding capacity, haircuts, and short-term interest rates as key liquidity variables. Then, he assumes specific stochastic processes for the key variables leading to a particular liquidity model. The modelling focus lies on the product cash flow that is described by a jump-diffusion process. Finally, the author applies the model to the allocation, internal pricing, and optimization of liquidity.