A Public Empire: Property and the Quest for the Common Good in Imperial Russia

\"حقوق مالکیت\" و \"روسیه\" معمولاً به یک جمله تعلق ندارند. بلکه تصویر کلی ما از ملت ناامنی مالکیت خصوصی و بی دفاعی در برابر دولت است. بسیاری از محققان مشکلات درازمدت توسعه روسیه را به عدم پیشرفت حقوق مالکیت برای عصر مدرن نسبت می دهند و روشنفکران روسی را به دلیل بی تفاوتی آنها نسبت به مسائل مالکیت سرزنش می کنند. یک امپراتوری عمومی این خرد متعارف مشترک را رد می کند و ظهور رژیم های مالکیت روسیه را از زمان کاترین کبیر تا جنگ جهانی اول و انقلاب های 1917 تحلیل می کند. مهمتر از همه، یک امپراتوری عمومی نشان‌دهنده ظهور شیوه‌های جدید مالکیت «اموال عمومی» در روسیه امپراتوری و تلاش‌های روشنفکران روسی برای آشتی دادن امنیت مالکیت با آرمان‌های منفعت عمومی است.

این کتاب تجزیه و تحلیل می‌کند که چگونه این باور که برخی از اشیاء - رودخانه‌ها، جنگل‌ها، مواد معدنی، بناهای تاریخی، نمادها و آثار کلاسیک ادبی روسی- باید به نوعی وضعیت عمومی در روسیه در اواسط سال تبدیل شود. قرن نوزدهم. کارشناسان حرفه ای و سیاستمداران لیبرال از اصلاح مالکیت حمایت می کردند که هدف آن مستثنی کردن اموال عمومی از مالکیت خصوصی بود، در حالی که تزارها و دولت امپراتوری از لفاظی محافظت از مقدسات مالکیت خصوصی استفاده می کردند و در برابر تلاش ها برای محدود کردن آن مقاومت می کردند. یک امپراتوری عمومی با بررسی روش‌های تفکر روسیه در مورد مالکیت، به مشکلات اصلاحات دولتی و شکل‌گیری جامعه مدنی می‌پردازد، که، همانطور که کتاب استدلال می‌کند، باید به این صورت در نظر گرفته شود. فرآیندی برای ایجاد "عمومی" از طریق اصلاح حقوق مالکیت.

"Property rights" and "Russia" do not usually belong in the same sentence. Rather, our general image of the nation is of insecurity of private ownership and defenselessness in the face of the state. Many scholars have attributed Russia's long-term development problems to a failure to advance property rights for the modern age and blamed Russian intellectuals for their indifference to the issues of ownership. A Public Empire refutes this widely shared conventional wisdom and analyzes the emergence of Russian property regimes from the time of Catherine the Great through World War I and the revolutions of 1917. Most importantly, A Public Empire shows the emergence of the new practices of owning "public things" in imperial Russia and the attempts of Russian intellectuals to reconcile the security of property with the ideals of the common good.

The book analyzes how the belief that certain objects--rivers, forests, minerals, historical monuments, icons, and Russian literary classics--should accede to some kind of public status developed in Russia in the mid-nineteenth century. Professional experts and liberal politicians advocated for a property reform that aimed at exempting public things from private ownership, while the tsars and the imperial government employed the rhetoric of protecting the sanctity of private property and resisted attempts at its limitation.

Exploring the Russian ways of thinking about property, A Public Empire looks at problems of state reform and the formation of civil society, which, as the book argues, should be rethought as a process of constructing "the public" through the reform of property rights.