دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب A noi!: Cosa ci resta del fascismo nell’epoca di Berlusconi, Grillo, Renzi
دانلود کتاب به ما!: آنچه از فاشیسم در دوران برلوسکونی، گریلو، رنتزی باقی مانده است.
مشخصات کتاب
A noi!: Cosa ci resta del fascismo nell’epoca di Berlusconi, Grillo, Renzi
ویرایش:
نویسندگان: Tommaso Cerno
سری:
ناشر: RIZZOLI
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 43,000
در صورت تبدیل فایل کتاب A noi!: Cosa ci resta del fascismo nell’epoca di Berlusconi, Grillo, Renzi به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب به ما!: آنچه از فاشیسم در دوران برلوسکونی، گریلو، رنتزی باقی مانده است. نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب به ما!: آنچه از فاشیسم در دوران برلوسکونی، گریلو، رنتزی باقی مانده است.
در زبان ایتالیایی کلمه ای وجود دارد که بیش از نود سال است که هرگز از مد نرفته است: \"فاشیسم\". این بیست سال موسولینی را تعریف می کند که قبلاً در سال 45 ما آشکارا از آن فاصله گرفتیم. با این حال از آن زمان ما هرگز استفاده از صفت \"فاشیست\" را برای علامت زدن سیاستمداران، جنبش ها، بلکه گروه های اجتماعی و حتی رفتارهای رایج متوقف نکرده ایم. در این مقاله، توماسو سرنو از یک مشاهده ساده زبانی شروع می کند تا در مورد ایتالیای امروز تأمل کند. چرا ما همچنان به استفاده از اصطلاحی مرتبط با یک دوره تاریخی که اکنون مرده و مدفون شده است، ادامه می دهیم؟ شاید به این معناست که چیزی از آن دوره در سر راه ما ایتالیایی ها باقی مانده است؟ سرنو با ترکیب تحلیل تاریخی و تفسیر رویدادهای جاری، به جستجوی شخصیت‌های کاریزماتیک، انتخاب‌های سیاسی و پدیده‌های اجتماعی می‌رود که ماتریسی مشترک با دوران دوسه را نشان می‌دهند. آیا صرفاً تصادفی است که کراکسی و برلوسکونی، مانند موسولینی، در یک مدرسه مذهبی شرکت کردند و سپس تحصیلات خود را در یک موسسه سکولار به پایان رساندند؟ و همچنان که در حال بررسی زندگی رهبرانمان هستیم، از رابطه آنها با همسران و معشوقه ها چه می توانیم بفهمیم؟ اما تحلیل سرنو به بیوگرافی ها محدود نمی شود: او سبک های ارتباطی را تفسیر می کند، از تجمع در بالکن دوس گرفته تا هشتگ های رنزی. این ایده را که رفتارهای خاصی در زمان ما معمول است را از بین می برد (چه اتفاقی پس از زلزله در Vulture در سال 1930 افتاد؟ و پس از آن در L\'Aquila در سال 2009؟). تعصبات و اشکال تبعیض را که از Ventennio به ماجرای Boffo منتهی می شود، شناسایی می کند. و در مورد تغییر ناگهانی قدرت، از شب شورای بزرگ فاشیسم تا #enricostaisereno چطور؟ بر اساس تحقیقات تاریخی پرزحمت، اما با ریتم ضربتی گفته شده، به ما! این خوانشی دقیق و بسیار بدیع از تاریخ و حال ما است. که به ما می فهماند که چه کسی بوده ایم، چه کسی بر ما حکومت کرده و بر ما حکومت می کند. و بالاتر از هر چیزی که هستیم، ما ایتالیایی ها هستیم.\r\n\r\n\r\nاز داخل:\r\n\r\nدر زندگی روزمره، در اعماق ایتالیایی‌ها، بسیاری از نگرش‌های رژیم فاشیستی - که قبلاً از گذشته آمده است - حتی با مدرن‌سازی‌های طبیعی در آینده حفظ شده است: مثلاً به ایتالیای متعصب و متعصب فکر کنیم که این کار را انجام می‌دهد. و آیا او نمی گوید که در همه گروه های اجتماعی پراکنده است. بیایید در مورد فاصله بین قوانین نوشته شده و قوانین واقعی کاربردی فکر کنیم. ما به عرف سیاسی پرونده، سرپوش گذاشتن بر اسرار دولتی، فساد به عنوان یک سیستم حکومتی، استفاده از اطلاعات به عنوان ماشینی برای کنترل افکار عمومی حتی قبل از اطلاع رسانی، به قوانین نانوشته کمونیست فکر می کنیم. سلسله مراتب دوره پس از جنگ، که در آن ارزش \"وفاداری زناشویی\" صعود به قله PCI (حزب کمونیست ایتالیا) را درست مانند PNF (حزب فاشیست ملی) تضمین می کرد. در نهایت، برای رسیدن به مرد قوی، به رهبری کراکسی، برلوسکونی، رنتزی، تجسم نیاز اولیه به یک رئیس.\r\nآیا آنها فقط تصادفی هستند؟ نه، ما واقعاً با پیراهن مشکی به دنیا آمدیم. یک رشته مشترک وجود دارد که فاشیسم را \"به ما\" متحد می کند، درست مانند سلام در زمان دوسه. فاشیسم بیشتر از آن چیزی که بخواهیم اعتراف کنیم به ما رسیده است. میراثی که مستقیماً به دوران سیلویو برلوسکونی و متئو رنتزی می رسد. میراثی که نه در نمایش نمادها و پرچم ها، بلکه در حرکات کوچک، طرز فکر، در عادات بیمارگونه کشورمان که با حکومت ها تغییر نمی کند، نمود پیدا می کند. عاداتی که در فاشیسم بنیتو موسولینی، در پیامدهای رژیم و شخصیت دوسه می‌یابیم که فاشیسم و رهبر آن را حتی قبل از دیکتاتوری و دیکتاتور، الگوی ایتالیا و ایتالیایی‌ها از نظر نقص مشابه ساخت. به مردم . عیوبی که از بین نرفته اند، فقط در ظاهر تغییر کرده اند. و ما هنوز هم آن را می یابیم.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Nella lingua italiana c'è una parola che, da più di novant'anni, non è mai passata di moda: "fascismo". Definisce il Ventennio di Mussolini da cui, già nel '45, abbiamo preso espressamente le distanze. Eppure da allora non abbiamo mai smesso di utilizzare l'aggettivo "fascista" per bollare uomini politici, movimenti, ma anche gruppi sociali e persino comportamenti comuni. In questo saggio, Tommaso Cerno parte da una semplice osservazione linguistica per riflettere sull'Italia di oggi. Perché continuiamo a usare un termine legato a un periodo storico ormai morto e sepolto? Vuol forse dire che qualcosa, di quel periodo, è rimasto nel modo di essere di noi italiani? Unendo analisi storica e interpretazione dell'attualità, Cerno va alla ricerca di figure carismatiche, scelte politiche e fenomeni sociali che mostrino una matrice comune con l'era del Duce. È solo un caso che Craxi e Berlusconi, come Mussolini, abbiano frequentato una scuola religiosa per poi concludere gli studi in un istituto laico? E, ancora scavando nelle vite dei nostri leader, cosa possiamo capire dal loro rapporto con mogli e amanti? Ma l'analisi di Cerno non si ferma alle biografie: interpreta gli stili di comunicazione, dai comizi al balcone del Duce agli hashtag di Renzi; sfata l'idea che certi comportamenti siano tipici del nostro tempo (che cosa successe dopo il terremoto nel Vulture del 1930? E dopo quello dell'Aquila nel 2009?); individua pregiudizi e forme di discriminazione che portano dal Ventennio all'affare Boffo. E che dire dei disinvolti ribaltamenti di potere, dalla notte del Gran Consiglio del Fascismo a #enricostaisereno? Basato su un'accurata ricerca storica, ma raccontato con ritmo battente, A noi! è un'acuta e originalissima lettura della nostra Storia e del nostro presente. Che ci fa capire chi siamo stati, chi ci ha governato e ci governa. E soprattutto chi siamo, noi italiani. Dall'interno: Nella vita di tutti i giorni, nel profondo degli italiani, molti atteggiamenti del regime fascista – che già provenivano dal passato – si sono conservati, pur con i naturali ammodernamenti, nel futuro: pensiamo ad esempio all’Italia bigotta e bacchettona che fa e non dice, al maschilismo diffuso in tutte le fasce sociali. Pensiamo alla distanza fra regole scritte e regole davvero applicate. Pensiamo all’usanza politica del dossier, all’insabbiamento dei misteri di Stato, alla corruzione come sistema di governo, all’utilizzo dell’informazione come macchina per controllare l’opinione pubblica prima ancora che per informarla, alle regole non scritte delle gerarchie comuniste del dopoguerra, dove il valore della “fedeltà coniugale” garantiva la scalata ai vertici del PCI (Partito Comunista Italiano) proprio come del PNF (Partito Nazionale Fascista). Per arrivare, infine, all’uomo forte, al leaderismo craxiano, berlusconiano, renziano, incarnazioni del bisogno primario di un capo. Sono solo coincidenze? No, siamo nati davvero con la camicia nera. C’è un filo conduttore che unisce il fascismo “a noi”, proprio come era il saluto ai tempi del Duce. A noi del fascismo è giunto più di quello che vogliamo ammettere. Un’eredità che arriva dritta nell’epoca di Silvio Berlusconi e Matteo Renzi. Un’eredità che non si manifesta nell’esibizione di simboli e bandiere, ma nei piccoli gesti, nei modi di pensare, nelle abitudini malate del nostro Paese che non mutano con i governi. Abitudini che ritroviamo nel fascismo di Benito Mussolini, nei risvolti del regime e del carattere del Duce che facevano del fascismo e del suo capo, prima ancora che una dittatura e un dittatore, un modello d’Italia e di italiano, simili nei difetti al popolo. Difetti che non sono scomparsi, sono solo mutati di sembianza. E che ritroviamo ancora oggi.
