A Love Letter to This Bridge Called My Back

در یک نامه عاشقانه، سازندگان به سیاست‌های جاری، مبارزات مترقی، دگرگونی‌ها، اقدامات مقاومت و همبستگی، روشنگری می‌کنند، سؤال می‌کنند و به آن پاسخ می‌دهند، در حالی که فضایی برای تجدید و شفا به خوانندگان ارائه می‌دهند. موضوع اصلی پل اصلی ارج نهاده شده است، که واقعیت های زندگی زنان رنگین پوست را در تقاطع نژاد، طبقه، جنسیت، قومیت، و جنسیت نشان می دهد، و گفتگوهای اولیه را در مورد معنای آگاهی فمینیستی جهان سوم پیش می برد.

یک نامه عاشقانه چالش‌های پیش روی زنان رنگین‌پوست را در دنیای قرن بیست و یکم بحران‌های اقلیمی و اقتصادی، افزایش خشونت با اسلحه تشخیص می‌دهد. و ساختارهای رسانه های اجتماعی در حال تغییر برای زنان رنگین پوست. همچنین لقب پل را حفظ می‌کند که به حرکت در می‌آید، همانطور که موراگا می‌نویسد: «تئوری در جسم به معنای آن است که واقعیت‌های فیزیکی زندگی ما - رنگ پوست ما وجود دارد. ، زمین یا بتنی که در آن بزرگ شدیم، اشتیاق جنسی ما - همه در هم آمیختند تا یک سیاست زاییده ضرورت ایجاد کنند.\"

In A Love Letter, creators illuminate, question, and respond to current politics, progressive struggles, transformations, acts of resistance, and solidarity, while also offering readers a space for renewal and healing. The central theme of the original Bridge is honored, exposing the lived realities of women of color at the intersections of race, class, gender, ethnicity, and sexuality, advancing those early conversations on what it means to be Third World feminist conscious.

A Love Letter recognizes the challenges faced by women of color in a twenty-first-century world of climate and economic crises, increasing gun violence, and ever-changing social media constructs for women of color. It also retains the clarion call Bridge set in motion, as Moraga wrote: "A theory in the flesh means one where the physical realities of our lives--our skin color, the land or concrete we grew up on, our sexual longing--all fuse to create a politic born of necessity."