Λατινικά A' - Latin

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Paschalis M.,  Savvantidis G.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 218 
زبان: Greek 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 18 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 38,000

ناشر: ΕEDΒ
تاریخ انتشار: 1998
تعداد صفحات: 218
زبان: لاتین / یونانی کتاب درسی لاتین برای دبیرستان یونان. با متن، واژگان، دستور زبان، نحو و تمرین‌ها. یونانی و لاتین زبان‌های غالب امپراتوری وسیع روم بودند. لاتین در هر دو بخش شرقی و غربی امپراتوری رواج داشت، اما نه به یک اندازه یا با یک نقش. در دنیای یونانی زبان شرق، حتی پس از تأسیس قسطنطنیه، برای چندین قرن لاتین زبان رسمی دولتی، یعنی زبان اداره و قوانین بود. بیزانس تا پایان عمر بیش از هزار ساله خود آگاهی از پیوندهای خود با روم را حفظ کرد: پایتخت خود هرگز روم جدید نامیده نشد، در حالی که امپراتور بیزانس عنوان پادشاه رومیان را یدک می کشید. همزیستی چند قرنی دو زبان بزرگ کلاسیک توسط کلمات لاتین فراوانی که در زبان یونانی گنجانده شده و امروزه نیز استفاده می شود (مانند در، عنوان و غیره) نشان داده شده است. در بخش غربی دولت روم، لاتین علاوه بر زبان رسمی، ابزار زبان توده‌های بزرگ مردم بود («hiitio nyi£6ip$»)؛ اما در عین حال، به‌ویژه در این زمینه. از حروف و هنرها، دانش و استفاده از یونانیان لازم بود. جهان فکری غرب در ابتدا بر اساس آموزش یونانی و فرهنگ یونانی توانست ابعاد خود را توسعه دهد و سپس شکل دهد. بنابراین، بدیهی است که در ریشه واقعیت امروز اروپا، دو زبان کلاسیک بزرگ و محتوای ایدئولوژیک همراه آنها قرار دارد. این دو با هم یک کل تقسیم ناپذیر را تشکیل می دهند که دو جزء آن را نمی توان به طور مستقل درک کرد. مطالعه این دنیای معنوی دو نابغه، \"مطالعات کلاسیک\"، بدنه اصلی آموزش اروپایی است، زیرا آنها در خدمت آرمان های بشردوستانه هستند، که بدون آنها توسعه فناوری مدرن می تواند سقوط کند یا حتی خطرناک شود.

Publisher: ΟΕΔΒ
Publication date: 1998
Number of pages: 218
language: Latin / Greek Latin coursebook for greek high school. With text, vocabulary, grammar, syntax and exercices. Η Ελληνική και η Λατινική αποτελούσαν τις κυρίαρχες γλώσσες της απέραντης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η Λατινική ήταν διαδεδομένη τόσο στο ανατολικό όσο και στο δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας, όχι όμως στον ίδιο βαθμό ούτε με τον ίδιο ρόλο. Στον ελληνόγλωσσο κόσμο της Ανατολής, ακόμη και μετά την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης, για αρκετούς αιώνες η Λατινική ήταν η επίσημη κρατική γλώσσα, δηλ. η γλώσσα της διοίκησης και των νόμων. Το Βυζάντιο διατήρησε τη συνείδηση των δεσμών του με τη Ρώμη μέχρι το τέλος της υπερχιλιε-τούς ζωής του: η ίδια η πρωτεύουσα δεν έπαυσε ποτέ να αποκαλείται Νέα Ρώμη, ενώ ο βυζαντινός αυτοκράτορας έφερε τον τίτλο βασιλεύς των Ρωμαίων. Τη μακραίωνη συνύπαρξη των δύο μεγάλων κλασικών γλωσσών μαρτυρούν άφθονες λατινικές λέξεις που ενσωματώθηκαν στην ελληνική γλώσσα και χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα (π.χ. πόρτα, τίτλος κ.ά.). Στο δυτικό τμήμα του ρωμαϊκού κράτους η Λατινική, εκτός από επίσημη γλώσσα, αποτελούσε το γλωσσικό όργανο μεγάλων λαϊκών μαζών («χΰΐτηο νυΐ£6ΐπ$»)· παράλληλα όμως, ιδιαίτερα στο χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, ήταν απαραίτητη η γνώση και η χρήση της Ελληνικής. Στηριζόμενος, αρχικά, στην ελληνική παιδεία και τον ελληνικό πολιτισμό, ο πνευματικός κόσμος της Δύσης μπόρεσε να αναπτυχθεί και να διαμορφώσει στη συνέχεια καθαρά δικές του διαστάσεις. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι στις ρίζες της σημερινής ευρωπαϊκής πραγματικότητας βρίσκονται οι δύο μεγάλες κλασικές γλώσσες και το συνακόλουθο ιδεολογικό τους περιεχόμενο. Οι δύο μαζί συναποτελούν ένα αδιάσπαστο σύνολο, του οποίου τα δύο συστατικά δεν είναι δυνατόν να νοηθούν ανεξάρτητα. Η μελέτη αυτού του διφυούς πνευματικού κόσμου, οι «κλασικές σπουδές», αποτελούν το βασικό κορμό της ευρωπαϊκής παιδείας, γιατί υπηρετούν τα ανθρωπιστικά ιδεώδη, χωρίς τα οποία η σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη μπορεί να καταρρεύσει ή και να καταστεί επικίνδυνη.