دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Danièle Henky
سری: Le Printemps de l'éthique
ISBN (شابک) : 9782874892479
ناشر: Weyrich
سال نشر: 2014
تعداد صفحات:
زبان: French
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 237 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب A l'école de la solitude: Témoignage philosophique et psychologique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب در مکتب تنهایی: شهادت فلسفی و روانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سفر درونی برای یافتن خود از طریق نوشتن
سرگشته، گمشده در جامعه ای که دیگر هیچ نقطه مرجعی ندارد، زن
جوانی برای اولین بار همه چیز را زیر سوال می برد که متعلق به
دنیای کار است و به سیستم ارتباطی ما او ناگهان میل می کند که همه
چیز را رها کند و برود و برای یک سال تعطیل در یک دهکده متروک
زندگی کند. او امیدوار است که با نوشتن، شخصیت خود را که تحت
تأثیر سیگنال ها و تماس هایی که به همان اندازه ضروری و متناقض
هستند در حال از هم پاشیدن است، دوباره تسخیر کند. انزوا، سپس
زندگی ساده روستایی و تماس با طبیعت شاید به او کمک کند. در هر
صورت، این سفری است که او باید به آن برود، زیرا او یک مأموریت
دارد: پیدا کردن خود ، هر روز حواس را برانگیخته و یا برانگیخته
می کنند که وجود را از طریق جوشش خود دلیل وجودی خود می دهند؟
چگونه می توانیم احساس کنیم که بدون اغوای های متعدد و همیشه
تجدید شده مصرف، بدون حضور و به خصوص بدون نگاه دیگران زندگی می
کنیم؟
چرا در حال حاضر برخی از مردم نیاز به منزوی کردن خود را تقریباً
حیاتی احساس می کنند؟ و چه اتفاقی میافتد وقتی به «یک مکان
دورافتاده» فرار میکنید تا تنهایی را بیاموزید و اجازه دهید همه
چیز برای یک بار اتفاق بیفتد؟
با پیشنهاد جدا کردن خود از هیاهو و شلوغی دنیا برای تلاش به
سوالات هویتی خود پاسخ دهید دانیل هنکی ما را به یک جستجوی
آغازین، در مسیر تأمل و معنویت می برد.
درباره نویسنده.
Un voyage intérieur pour se retrouver avec soi-même grâce à
l'écriture
Désorientée, égarée dans une société où elle n'a plus aucun
repère, une jeune femme remet pour la première fois en cause
son appartenance au monde du travail et à notre système de
communication. Elle éprouve soudain le désir de tout quitter et
de partir vivre durant une année sabbatique dans un hameau
déserté. Elle espère reconquérir, grâce à l'écriture, sa
personnalité en train de se déchirer sous l'effet de signaux et
d'appels aussi impératifs que contradictoires. L'isolement,
puis la vie simple du village et le contact de la nature l'y
aideront peut-être. C'est de toute façon un voyage au bout
duquel elle se doit d'aller, car elle a une mission : se
retrouver.
Que peut-on bien faire hors des impératifs de la vitesse, du
chaos de bruits, de mouvements, de couleurs et d'odeurs qui,
chaque jour, stimulent et/ou excitent les sens, qui donnent à
l'existence, par leur effervescence, sa raison d'être ? Comment
peut-on se sentir vivre sans les séductions multiples et
toujours renouvelées de la consommation, sans la présence et
surtout sans le regard des autres ?
Pour quelle raison certains ressentent-ils, à l'heure,
actuelle, le besoin presque vital de s'isoler ? Et que peut-il
bien se passer lorsque l'on s'évade dans « un endroit écarté »
afin de se mettre à l'école de la solitude et de laisser faire
les choses... pour une fois ?
En proposant de s'isoler de l'agitation du monde pour tenter
de répondre à ses propres questions identitaires. Danièle Henky
nous emmène dans une quête initiatique, sur le chemin de la
réflexion et de la spiritualité.
A PROPOS DE L'AUTEUR
Danièle Henky est maître de conférences en langues et
littératures française à l'université de Strasbourg et membre
du groupe de recherches "Configurations littéraires".
Parallèlement, Danièle Henky est spécialiste de la littérature
jeunesse des XXe et XXIe siècles et fait partie du groupe de
recherches "Voir autrement en littérature d'enfance" à
l'université de Laval (Québec). Elle a rédigé de nombreux
ouvrages scientifiques sur le sujet.
EXTRAIT
Par le passé, on appelait « solitude » une demeure « où l'on
vit retiré du commerce des hommes ». À la fin du
Misanthrope de Molière, Alceste, déçu par la société de
son temps et surtout par Célimène, sa bien-aimée, qui lui
préfère le monde hypocrite et léger des courtisans, décide de «
fuir tous les humains » et de s'en aller vivre dans ce qu'il
appelle « son désert ». Pour les gens du XVIIe siècle, se
retirer à la campagne dans la solitude, fût-elle celle d'un
château, c'est un enterrement.On peut se demander si
aujourd'hui les citadins n'envisagent pas de façon aussi
négative le désir que certains d'entre nous éprouvent soudain
de tout quitter pour se retrouver à l'écart. Un départ, même
momentané, à l'occasion de vacances par exemple, vers un lieu
isolé, calme, silencieux, privé des attraits d'un complexe
touristique, loin de l'agitation perpétuelle des rues, des
magasins, des bureaux et des ceintures de routes, de voies
médiatiques et numériques qui entourent désormais les villes,
est perçu comme une désertion par ceux qui restent.Que peut-on
bien faire hors des impératifs de la vitesse, du chaos de
bruits, de mouvements, de couleurs et d'odeurs qui, chaque
jour, stimule et/ou excite les sens, qui donne à l'existence,
par son effervescence, sa raison d'être ? Comment peut-on se
sentir vivre sans les séductions multiples et toujours
renouvelées de la consommation, sans la présence et surtout
sans le regard des autres ?