دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Lina Eckenstein
سری:
ISBN (شابک) : 9781465605122
ناشر: Library of Alexandria
سال نشر: 2021
تعداد صفحات:
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 314 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب A History of Sinai به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تاریخ سینا نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
سینا شبه جزیره ای به شکل مثلث است که بین مصر و عربستان به دریای سرخ می رود. این نام در گذشته به منطقه کوهستانی جنوب اطلاق می شد، اکنون این نام را به عنوان سرزمینی در شمال تا مدیترانه تشکیل می دهند. سینا به خاطر نقشی که در تاریخ دینی بشر ایفا کرده است مشهور است. پیش از آن که در زمان موسی، مقر اعلام شریعت برای یهودیان باشد، زمانی مرکز پرستش ماه بود. در زمان مسیحیت یکی از خانههای اصلی زاهدان بود، و داشتن یادگارهای سنت کاترین در صومعه بزرگ جنوب، باعث شد که سینا در تمام قرون وسطی در زیارت طولانی گنجانده شود. تاریخ سینا با مردمی سروکار دارد که در زمانهای مختلف از شبهجزیره دیدن کردهاند، نه با ساکنان دائمی آن، که به نظر میرسد در طول قرنها تغییر چندانی نکردهاند. آنها هنوز مانند روزگار اسماعیل زندگی شکارچی و گله دار را می گذرانند و در فضای باز می خوابند و با حمل خرما و زغال به نزدیک ترین مراکز آمیزش بر منابع ناچیز خود می افزایند و در ازای آن ذرت دریافت می کنند. این کشور از نظر جغرافیایی به مصر و از نظر قوم شناسی متعلق به عربستان است. به سه منطقه تقسیم می شود. در شمال، به دنبال خط ساحلی مدیترانه، منطقهای از ماسه رانش قرار دارد که باریکترین نزدیکی رافا در مرزهای فلسطین است که در جهت غرب به سمت مصر کشیده میشود، جایی که با کانال سوئز کنونی مجاور است. این بیابان در روزگار کتاب مقدس به عنوان شور (دیوار) مصر شناخته می شد. و شائول عمالیقیان را از حویله (شمال عربستان) زد تا به شور که در مقابل مصر است رسیدی (1 Sam. xv. 7). شاهراه نظامی مصر به سوریه از زمانهای قدیم از خط ساحلی مدیترانه پیروی میکرد، سکونتگاههایی که در امتداد آنها از یک سو با تجاوز دریا و از سوی دیگر با هجوم شنها تغییر کرده بود. در مجاورت این منطقه از ماسه رانش، زمین با افزایش ارتفاع تا مرکز شبه جزیره به سمت جنوب امتداد می یابد، جایی که ارتفاع آن به حدود 4000 فوت می رسد و به طور ناگهانی در یک رشته صخره های مرتفع و غیر قابل دسترس، سنگ آهک سفید بالایی می شکافد. که در برخی نقاط تضاد درخشانی با ماسه سنگ قرمز پایین دارد. این منطقه اکثراً بی آب و برهنه است. در اصطلاح امروزی به عنوان Badiet T”h (دشت سرگردان) شناخته می شود. ارتفاعات قابل توجه آن عبارتند از Gebel el Ejneh و Gebel Emreikah. این دشت در جهت مدیترانه توسط وادی العریش بزرگ و تغذیه کننده های متعدد آن تخلیه می شود که مانند اکثر رودخانه های سینا، سیلاب های کوهستانی هستند و در بیشتر اوقات سال خشک می شوند و گاه مانند فیوماره ایتالیا. ، در یک موج جاری می شود. وادی العریش رودخانه مصر از کتاب مقدس (پیدایش xv. 18؛ شماره xxxiv. 5)، نهال مزور از سالنامه پادشاه اسرحدون است.
SINAI is the peninsula, triangular in form, which projects into the Red Sea between Egypt and Arabia. The name used to be applied to the mountainous region of the south, now it is made to comprise the land as far north as the Mediterranean. Sinai is famous for the part which it has played in the religious history of mankind. It was at one time a centre of moon-cult, before it became the seat of the promulgation of the Law to the Jews at the time of Moses. In Christian times it was one of the chief homes of the hermits, and the possession of the relics of St. Katherine in the great convent of the south, caused Sinai to be included in the Long Pilgrimage throughout the Middle Ages. A history of Sinai deals with the people who visited the peninsula at different times, rather than with its permanent inhabitants, who, in the course of centuries, seem to have undergone little change. They still live the life of the huntsman and the herdsman as in the days of Ishmael, sleeping in the open, and adding to their meagre resources by carrying dates and charcoal to the nearest centres of intercourse, in return for which they receive corn. The country geographically belongs to Egypt, ethnologically to Arabia. It falls into three regions. In the north, following the coast line of the Mediterranean, lies a zone of drift sand, narrowest near Rafa on the borders of Palestine, widening as it is prolonged in a westerly direction towards Egypt, where it is conterminous with the present Suez Canal. This desert was known in Biblical days as Shur (the wall) of Egypt. ÒAnd Saul smote the Amalekites from Havilah (north Arabia), until thou comest to Shur that is over against EgyptÓ (1 Sam. xv. 7). The military highway from Egypt to Syria from ancient times followed the coast line of the Mediterranean, the settlements along which were modified on one side by the encroachment of the sea, on the other by the invasion of sand. Adjoining this zone of drift sand, the land extends south with increased elevation to the centre of the peninsula, where it reaches a height of about 4000 ft., and abruptly breaks off in a series of lofty and inaccessible cliffs, the upper white limestone of which contrasts brilliantly in some places with the lower red sandstone. This region is, for the most part, waterless and bare. It is known in modern parlance as the Badiet T”h (the plain of wandering). Its notable heights include the Gebel el Ejneh and the Gebel Emreikah. This plain is drained in the direction of the Mediterranean by the great Wadi el Arish and its numerous feeders, which, like most rivers of Sinai, are mountain torrents, dry during the greater part of the year, and on occasion like the fiumare of Italy, flowing in a spate. The Wadi el Arish is the River of Egypt of the Bible (Gen. xv. 18; Num. xxxiv. 5), the Nahal Muzur of the annals of King Esarhaddon.