A History of Russian Literary Theory and Criticism: The Soviet Age and Beyond

این جلد آثار دانشمندان برجسته بین المللی را در تاریخ جامع نظریه و نقد ادبی روسیه از سال 1917 تا عصر پس از شوروی گردآوری می کند. نویسندگان با بررسی پویایی نقد و نظریه ادبی در سه عرصه -سیاسی، فکری و نهادی- پیشرفت و ساختار نقد ادبی روسیه و عملکرد و گفتمان در حال تغییر آن را به تصویر می‌کشند.
      این فصل‌ها از جنبش‌های اولیه مانند فرمالیسم، حلقه باختین، پرولتکلوت، آینده پژوهی، همسفران و انجمن نویسندگان پرولتری روسیه. با انقلاب فرهنگی 1928، نقد ادبی به مکانیزم سیاست های شوروی تبدیل شد که با ایدئولوژی رسمی همگام بود. فصل‌ها نظریه و نقد را تا دهه 1930 با بررسی اتحادیه نویسندگان شوروی، دیرینه‌شناسی معنایی و رئالیسم سوسیالیستی در دوران استالین دنبال می‌کنند. نقد ادبی "انسانی" تری در طول سال های ویرانگر جنگ جهانی دوم ظاهر شد، اما با بازگشت به خط حزب، قهرمانی شوروی و یهودی ستیزی در اواخر دوره استالینیستی جایگزین شد. در دوران گرم شدن خروشچف، رشد قابل توجهی در ادبیات و نقد لیبرال رخ داد که بعداً در جنبش ملی‌گرایانه دهه 1970 «طولانی» رد شد. از سوی دیگر، در همان دهه، نشانه‌شناسی و ساختارگرایی به شهرت رسید. پست مدرنیسم و ​​احیای قوی مطالعات ادبی آکادمیک از آغاز دوران پس از شوروی در صحنه مشترک بوده است.
      برای اولین بار در هر کجا، این مجموعه تمام نظریه پردازان مهم و جنبش های انتقادی مهم را در طول یک دوره ایدئولوژیکی پرتلاطم در جهان تحلیل می کند. تاریخ روسیه، از جمله تحولات در نظریه و نقد ادبی مهاجر.

This volume assembles the work of leading international scholars in a comprehensive history of Russian literary theory and criticism from 1917 to the post-Soviet age. By examining the dynamics of literary criticism and theory in three arenas—political, intellectual, and institutional—the authors capture the progression and structure of Russian literary criticism and its changing function and discourse.
      The chapters follow early movements such as formalism, the Bakhtin Circle, Proletklut, futurism, the fellow-travelers, and the Russian Association of Proletarian Writers. By the cultural revolution of 1928, literary criticism became a mechanism of Soviet policies, synchronous with official ideology. The chapters follow theory and criticism into the 1930s with examinations of the Union of Soviet Writers, semantic paleontology, and socialist realism under Stalin. A more “humanized” literary criticism appeared during the ravaging years of World War II, only to be supplanted by a return to the party line, Soviet heroism, and anti-Semitism in the late Stalinist period. During Khrushchev’s Thaw, there was a remarkable rise in liberal literature and criticism, that was later refuted in the nationalist movement of the “long” 1970s. The same decade saw, on the other hand, the rise to prominence of semiotics and structuralism. Postmodernism and a strong revival of academic literary studies have shared the stage since the start of the post-Soviet era.
      For the first time anywhere, this collection analyzes all of the important theorists and major critical movements during a tumultuous ideological period in Russian history, including developments in émigré literary theory and criticism.