دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: J. R. Partington
سری:
ISBN (شابک) : 0801859549, 9780801859540
ناشر: The Johns Hopkins University Press
سال نشر: 1998
تعداد صفحات: 422
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 27 Mb
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب A History of Greek Fire and Gunpowder به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تاریخچه آتش و باروت یونانی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
برای نزدیک به 600 سال، از نبردهای اوایل قرن چهاردهم تا پرتاب بمب اتمی در هیروشیما، سلاح های گرم حاصل از باروت و سایر مواد شیمیایی، گستره وحشتناک جنگ را مشخص می کرد. دستگاه و مواد مورد استفاده در جنگ جهانی اول برای اجداد دوردست ما آشنا بوده است. در این اثر کلاسیک که برای اولین بار در سال 1960 منتشر شد، جیمز ریدیک پارتینگتون یک بررسی جهانی از تکامل وسایل آتش زا، آتش یونانی و باروت ارائه می دهد. آتش یونانی، ترکیبی که پارتینگتون معتقد است از یک بخش نفت مقطر و سایر مواد تشکیل شده است (اما نه نمکدان) معروف ترین مورد در محاصره قسطنطنیه و جنگ های صلیبی بود. پارتینگتون از پیشینیان خود - سایر مواد محترقه که در جنگ های باستانی استفاده می شد - به کتاب های دستور العمل باروت اروپایی (کتاب لاتین آتش، بلیفورتیس، و فویرورکبوخ) و تاریخچه ماشین های جهنمی، مین ها، کانن، سلاح های سبک و توپخانه حرکت می کند. کتاب او شامل فصلهایی درباره باروت و سلاح در سرزمینهای مسلمان، هند و چین است - از جمله کتابهای آتش، استفاده از باروت به عنوان پیشران، توپخانه امپراتوران مغول، و استفاده از نمک نمک در مواد منفجره. او توسعه باروت را تا قرن یازدهم چین دنبال می کند و اولین ذکر و تصویر شناخته شده از سلاح گرم را در سال 1326 ذکر می کند. \"تاریخ باروت و سلاح گرم نویسندگان بسیاری را با علایق مختلف به خود جذب کرده است. مورخ عمومی باید اختراعات عمده را در نظر بگیرد. ایجاد انقلاب در زندگی ملت ها مورخ علم بیشتر به اختراع باروت می پردازد مورخ فناوری پیشرفت در ساخت مواد منفجره و سلاح ها و روش هایی را که در آن باروت در هنرهای صلح آمیز کاربرد پیدا کرده است را بررسی می کند. مورخ نظامی عمدتاً به استفاده از باروت به عنوان ماده منفجره و پیشران... و توسعه سلاح های گرم و استفاده از آن در جنگ می پردازد. موضوع.\"—از پیشگفتار
For nearly 600 years, from the battles of the early fourteenth century to the dropping of the atomic bomb at Hiroshima, firearms derived from gunpowder and other chemicals defined the frightful extent of war. The apparatus and materials used in World War I would have been familiar to our remote ancestors. In this classic work, first published in 1960, James Riddick Partington provides a worldwide survey of the evolution of incendiary devices, Greek fire, and gunpowder.Greek fire, a composition Partington believes was made of a distilled petroleum fraction and other ingredients (but not saltpetre), was most famously used in the sieges of Constantinople and the Crusades. Partington moves from its antecedents—other incendiaries used in ancient warfare—to European gunpowder recipe books ( The Latin Book of Fire, Bellifortis, and Feuerwerkbuch) and the history of infernal machines, mines, canon, small arms, and artillery. His book includes chapters on gunpowder and weapons in Muslim lands, India, and China—including fire books, the use of gunpowder as a propellant, the artillery of the Mughal Emperors, and the use of saltpetre in explosives. He traces the development of gunpowder to eleventh-century China and cites the first known mention and picture of a firearm in 1326. "The history of gunpowder and firearms has attracted many authors with varying interests. The general historian must take account of major inventions effecting revolutions in the life of nations. The historian of science is concerned mostly with the invention of gunpowder. The historian of technology examines the development in the manufacture of explosives and weapons, and the way in which gunpowder has found applications in the peaceful arts. The military historian deals mainly with the use of gunpowder as an explosive and a propellant... and the development of firearms and their use in warfare. No recent book in English (or for that matter in any language) has attempted a concise survey of the subject."—from the Preface