دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: جامعه شناسی ویرایش: نویسندگان: Karl Marx سری: ISBN (شابک) : 9788575591734 ناشر: Boitempo سال نشر: 2011 تعداد صفحات: 271 زبان: Portuguese فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 5 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A guerra civil na França به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب جنگ داخلی در فرانسه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
\"جنگ داخلی در فرانسه، متنی که در اصل در سال 1871 توسط کارل مارکس به عنوان \"سومین پیام شورای عمومی انجمن بین المللی کارگران (AIT)\" نوشته شد و به عنوان یک کتاب در اروپا و ایالات متحده منتشر شد. در نسخه بعدی. در سال 1891، فردریش انگلس دو پیام اول مارکس را به انترناسیونال اضافه کرد، که تکمیل کننده مبانی مطالعات تاریخی اولین تجربه تاریخی از تصرف قدرت توسط طبقه کارگر بود.\r\n\r\nاین اثر معروف در عین حال پرتره ای از زندگی کوتاه (72 روز) کمون پاریس و فراخوانی برای اقدام طبقه کارگر فرانسه علیه سرکوبی که توسط نیروهای نظامی ورسای در هشت روز نابودی کمون ها انجام شد را به ارمغان می آورد. قدرت، از 21 ام تا 28 می 1871، معروف به \"هفته خونین\". مارکس گزارشی مشتاقانه از دفاع اکثریت طبقه کارگر از پاریس ارائه می کند.\r\n\r\nرژیم اشتراکی توسط فیلسوف آلمانی بهعنوان شکل سیاسی که منجر به رهایی اقتصادی کار میشود، آشکار میشود، که در آن دیگر ویژگی طبقاتی نیست. تاریخدان و استاد تاریخ میگوید: «این اثری جهانی است که نشان میدهد چگونه غصب قدرت توسط نمایندگان بورژوازی، طبقات متوسط و بخشهای روستایی که توسط منافع سلسلهای نقش بسته بود، با انتقاد از سلاحهای کارگری مواجه شد». در PUC، آنتونیو راگو فیلو، در متنی به معرفی کتاب.\r\n\r\nبرای مورخ USP، لینکلن سکو، که مسئول متن جلد کتاب است، خواندن نوشتههای مارکس برای بررسی کمون پاریس ضروری است: «اگر در هجدهمین برومر اثر لوئیس بناپارت مارکس به ما نشان میداد که چگونه یک مرد متوسط میتواند تحت تخیل حکومت کند. «ناپلئون سوم»، در اینجا او به ما پاسخ می دهد که چرا یک دروغگو، یک مرد فاسد و یک جاعل توانست کمون را شکست دهد و رژیم گمنام بورژوازی را رهبری کند: جمهوری پارلمانی.\r\n\r\nنسخه Boitempo با ترجمه - مستقیماً از نسخه اصلی به زبان انگلیسی و آلمانی - و یادداشتهای روبنس اندرله، پیشنویسهای مارکس و مقدمهای از فردریش انگلس برای انتشار 1891 را در خود جای داده است. از شخصیتهای ذکر شده در متن اصلی و خلاصهای از زماننامه زندگینامه مارکس و انگلس - که شامل جنبههای اساسی زندگی شخصی، ستیزهجویی سیاسی و کار نظری آنها است - با اطلاعات مفید برای خواننده، آغاز شده یا نه در اثر مارکسی.\r\n\r\nبخش\r\n\r\n«تیرس، آن آدمک هیولا، بورژوازی فرانسه را برای نزدیک به نیم قرن به عنوان آخرین بیان فکری فساد طبقاتی خودش مجذوب خود کرده است. قبل از تبدیل شدن به یک دولتمرد، او قبلاً اثبات قدرت دروغگویی خود به عنوان یک مورخ را ارائه کرده بود. وقایع زندگی عمومی او گزارش بدبختی های فرانسه است. (...) امپراتوری دوم کسری ملی را بیش از دو برابر کرده بود و تمام شهرهای بزرگ را در بدهی های سنگین شهرداری فرو برده بود. جنگ تعهدات ملت را به طرز حیرت آوری افزایش داده بود و منابع آن را بی رحمانه تحلیل می برد. برای تکمیل این خرابه، شایلوک پروسی با صورت حسابش برای نگهداری نیم میلیون سربازش در خاک فرانسه، تعمیراتش به ارزش پنج میلیارد، به اضافه 5 درصد سود اقساط پرداخت نشده، وجود داشت. چه کسی این صورت حساب را پرداخت می کند؟ تنها با سرنگونی خشونتآمیز جمهوری، تصرّفکنندگان ثروت میتوانستند امیدوار باشند که هزینههای جنگی را که خود، تصرّفکنندگان، آغاز کرده بودند، بر دوش تولیدکنندگان خود بگذارند. و به این ترتیب ویرانی عظیم فرانسه این نمایندگان میهن پرست زمین و سرمایه را تحت نظر و حمایت مهاجم تحریک کرد تا جنگ داخلی را به جنگ خارجی پیوند بزنند - شورش برده داران. در سر راه این توطئه یک مانع بزرگ وجود داشت - پاریس. (...) نقطه مقابل مستقیم امپراتوری، کمون بود. فریاد «جمهوری اجتماعی» که با آن انقلاب فوریه توسط پرولتاریای پاریس اعلام شد، چیزی جز آرزوی مبهم جمهوری که نه برای سرکوب شکل سلطنتی حکومت طبقاتی، بلکه خود حاکمیت طبقاتی را بیان می کرد. کمون شکل مثبت این جمهوری بود.\" — https://www.boitempoeditorial.com.br/produto/a-guerra-civil-na-franca-235
"A guerra civil na França, texto escrito originalmente em 1871 por Karl Marx como 'Terceira Mensagem do Conselho Geral da Associação Internacional dos Trabalhadores (AIT)' e difundido como livro na Europa e nos Estados Unidos. Em edição posterior, de 1891, Friedrich Engels acrescentaria as duas primeiras mensagens de Marx para a Internacional, complementando as bases dos estudos históricos dessa que foi a primeira experiência histórica de tomada de poder pela classe trabalhadora. A célebre obra traz ao mesmo tempo um retrato da breve existência (72 dias) da Comuna de Paris e um chamado à ação da classe trabalhadora francesa contra a repressão praticada pelas forças militares de Versalhes em oito dias de extermínio do poder comunal, de 21 a 28 de maio de 1871, conhecida como 'Semana Sangrenta'. Marx apresenta um relato entusiasmado sobre a defesa de Paris por uma maioria de origem operária. O regime comunal é revelado pelo filósofo alemão como a forma política que levaria à emancipação econômica do trabalho, em que este deixa de ser um atributo de classe. 'É uma obra de alcance universal sobre como a usurpação do poder promovida pelos representantes da burguesia, das camadas médias e dos setores rurais timbrados pelos interesses dinásticos foi confrontada pela crítica das armas dos trabalhadores', afirma o historiador e professor de história da PUC, Antonio Rago Filho, em texto de apresentação do livro. Para o historiador da USP, Lincoln Secco, responsável pelo texto de capa da obra, a leitura dos escritos de Marx é essencial para uma revisão da Comuna de Paris: 'Se em O 18 de Brumário de Luís Bonaparte Marx nos mostrava como um homem medíocre pôde governar sob a fantasia de ‘Napoleão III’, aqui ele nos responde por que um mentiroso, um corrupto e um falsificador conseguiram derrotar a Comuna e liderar o regime anônimo da burguesia: a República Parlamentar'. Com tradução – diretamente dos originais em inglês e alemão – e notas de Rubens Enderle, a edição da Boitempo incorpora rascunhos de Marx e uma introdução de Friedrich Engels para a publicação de 1891. O volume traz ainda correspondências, uma entrevista de Marx a R. Landor e a cronologia da Comuna, acompanhada de um índice onomástico das personagens citadas no texto principal e de uma cronobiografia resumida de Marx e Engels – que contém aspectos fundamentais da vida pessoal, da militância política e da obra teórica de ambos –, com informações úteis ao leitor, iniciado ou não na obra marxiana. Trecho 'Thiers, esse gnomo monstruoso, encantou a burguesia francesa por quase meio século por ser a expressão intelectual mais acabada de sua própria corrupção de classe. Antes de se tornar um estadista, ele já havia dado provas de seus poderes mentirosos como historiador. A crônica de sua vida pública é o relatório dos infortúnios da França. (...) O Segundo Império havia mais do que dobrado o déficit nacional e mergulhado todas as grandes cidades em pesadas dívidas municipais. A guerra havia aumentado espantosamente o passivo da nação e arrasado impiedosamente seus recursos. Para completar a ruína, lá estava o Shylock prussiano com sua fatura relativa à manutenção de meio milhão de seus soldados em solo francês, sua reparação no valor de cinco bilhões e mais juros de 5% sobre as prestações não pagas. Quem iria pagar essa conta? Somente pela derrubada violenta da República os apropriadores da riqueza poderiam esperar lançar aos ombros de seus produtores o custo pela guerra que eles, os apropriadores, haviam iniciado. E assim a imensa ruína da França estimulava esses patrióticos representantes da terra e do capital, sob os olhos e patrocínio do invasor, a enxertar na guerra estrangeira uma guerra civil – uma rebelião dos escravocratas. No caminho dessa conspiração erguia-se um grande obstáculo – Paris. (...) A antítese direta do Império era a Comuna. O brado de 'República Social' com que a Revolução de Fevereiro foi anunciada pelo proletariado de Paris não expressava senão a vaga aspiração de uma república que viesse não para suprimir a forma monárquica da dominação de classe, mas a dominação de classe ela mesma. A Comuna era a forma positiva dessa república.'" — https://www.boitempoeditorial.com.br/produto/a-guerra-civil-na-franca-235