A Grammar of Chagatay

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Bodrogligeti A.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 222 
زبان: Chagatai-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 16 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 28,000

لینکوم اروپا، 2001. - 437 ص. — ISBN: 978-3895865633. برخی از ترکان آسیای مرکزی از قرن پانزدهم تا اواخر قرن نوزدهم، زبان چاگاتای یک اصطلاح ادبی چندلایه بود که در ماوراءالنهر، خراسان به کار می رفت. فرغانه و ترکستان شرقی به ویژه در مراکز فرهنگی مانند سمرقند، بخارا، هرات، خیوه، کوکند و کاشغر. چاگاتای همچنین در هند در دربار مغولان بزرگ، در قازان و حتی در امپراتوری عثمانی استفاده می شد. در حال حاضر به عنوان مرحله کلاسیک ازبکی مدرن در نظر گرفته می شود، اگرچه دامنه چاگاتای، به ویژه فرهنگ لغت، بسیار گسترده تر از آن چیزی است که اصطلاح کلاسیک ازبکی به آن دلالت می کند. املا: آثار چاگاتای به خط عربی و با استفاده سخاوتمندانه از matres lectionis نوشته شده است: معیاری که چاگاتای را از عثمانی متمایز می کند و به خواننده امکان می دهد تا گرافم ها را آسان تر شناسایی کند. نشریات متنی عمدتاً از رونویسی با حروف الفبا با استفاده از نویسه‌های اصلاح‌شده سیستم‌های نوشتاری لاتین یا روسی استفاده می‌کنند. مورفولوژی با پسوندها، پیشوندها، پسوندها، حروف اضافه نشانگرهای ایضافت، ترکیب و هماهنگی عمل می کند. پسوندها سلسله مراتب مشخصی از توالی دارند. اسم ها و ضمایر چاگاتای جنسیت دستوری ندارند. دارای اشکال مفرد و جمع هستند. اسم های سبک و سنگین را با واج نهایی آنها تشخیص می دهیم. با رفتار آخرین صامت یا مصوت دوم آنها در شرایط خاص، اسم های ضعیف و قوی را تشخیص می دهیم. ده مورد اسم و ضمیر وجود دارد. هیچ حرف معین یا نامعینی وجود ندارد.

Lincom Europa, 2001. — 437 p. — ISBN: 978-3895865633. An acrolect of the Central Asian Turks from the fifteenth to the late nineteenth century, the Chagatay language was a multilayered literary idiom employed in Transoxiana, Khorasan Fergana and East Turkistan, especially in cultural centers such as Samarkand, Bukhara, Herat, Khiva, Kokand and Kashghar. Chagatay was also used in India in the court of the Great Moghuls, in Kazan, and even in the Ottoman Empire. Presently it is regarded as the Classical phase of Modern Uzbek although the scope of Chagatay, especially of the lexion was much broader than what the term Classical Uzbek would imply. Orthography: Chagatay works were written in Arabic script with generous use of matres lectionis: a criterion that makes Chagatay different from Ottoman and allows the reader an easier identification of graphemes. Text publications mostly use transcription with alphabets using modified characters of the Latin, or Russian writing systems. Morphology operates with suffixes, prefixes, postpositions, prepositions Izafet markers, composition and coordination. Suffixes have a definite hierarchy of sequence. Chagatay nouns and pronouns have no grammatical gender. They have singular and plural forms. By their final phoneme we distinguish light and heavy nouns; by the behavior of their last consonant or their second vowel under certain conditions we distinguish weak and strong nouns. There are ten cases of nouns and pronouns. There are no definite or indefinite articles.