دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: ریاضیات ویرایش: 2nd نویسندگان: Alfred Tarski سری: ناشر: RAND Corp. سال نشر: 1957 تعداد صفحات: 67 زبان: English فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 673 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A decision method for elementary algebra and geometry به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب یک روش تصمیم گیری برای جبر ابتدایی و هندسه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در روش تصمیم گیری برای جبر و هندسه ابتدایی، تارسکی با روش حذف کمیت نشان داد که نظریه مرتبه اول اعداد حقیقی تحت جمع و ضرب قابل تصمیم گیری است. (در حالی که این نتیجه فقط در سال 1948 ظاهر شد، تاریخ آن به سال 1930 برمی گردد و در تارسکی (1931) ذکر شده است.) این یک نتیجه بسیار عجیب است، زیرا آلونزو چرچ در سال 1936 ثابت کرد که حساب Peano (نظریه اعداد طبیعی) قابل تصمیم گیری نیست. . حساب Peano نیز با قضیه ناتمام بودن گودل ناقص است. تارسکی و همکارانش در سال 1953 نظریه های غیرقابل تصمیم گیری خود. نشان داد که بسیاری از سیستم های ریاضی، از جمله نظریه شبکه، هندسه تصویری انتزاعی، و جبرهای بسته، همگی غیرقابل تصمیم گیری هستند. نظریه گروههای آبلی قابل تصمیمگیری است، اما نظریه گروههای غیرآبلی چنین نیست. در دهه های 1920 و 30، تارسکی اغلب هندسه دبیرستانی را تدریس می کرد. تارسکی در سال 1926 با استفاده از برخی ایدههای ماریو پیری یک اصل اساسی برای هندسه صفحه اقلیدسی ابداع کرد که بسیار مختصرتر از هندسه هیلبرت بود. بدیهیات تارسکی یک نظریه مرتبه اول عاری از نظریه مجموعه ها را تشکیل می دهد که افراد آن نقاط هستند و فقط دو رابطه ابتدایی دارند. در سال 1930، او این نظریه را ثابت کرد که قابل تصمیمگیری است، زیرا میتوان آن را به نظریه دیگری که قبلاً ثابت کرده بود، یعنی نظریه مرتبه اول او درباره اعداد واقعی، ترسیم کرد.
In A decision method for elementary algebra and geometry, Tarski showed, by the method of quantifier elimination, that the first-order theory of the real numbers under addition and multiplication is decidable. (While this result appeared only in 1948, it dates back to 1930 and was mentioned in Tarski (1931).) This is a very curious result, because Alonzo Church proved in 1936 that Peano arithmetic (the theory of natural numbers) is not decidable. Peano arithmetic is also incomplete by Gödel's incompleteness theorem. In his 1953 Undecidable theories, Tarski et al. showed that many mathematical systems, including lattice theory, abstract projective geometry, and closure algebras, are all undecidable. The theory of Abelian groups is decidable, but that of non-Abelian groups is not. In the 1920s and 30s, Tarski often taught high school geometry. Using some ideas of Mario Pieri, in 1926 Tarski devised an original axiomatization for plane Euclidean geometry, one considerably more concise than Hilbert's. Tarski's axioms form a first-order theory devoid of set theory, whose individuals are points, and having only two primitive relations. In 1930, he proved this theory decidable because it can be mapped into another theory he had already proved decidable, namely his first-order theory of the real numbers.