A Culture of Credit: Embedding Trust and Transparency in American Business

در اقتصاد رو به رشد و پویای آمریکای قرن نوزدهم، کسب و کارها مقادیر زیادی کالا را به یکدیگر می فروختند، عمدتاً به صورت اعتباری. این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه افراد بازرگان این مشکل را حل کردند که به چه کسی اعتماد کنند - چگونه تعیین کردند که چه کسی مستحق اعتبار است و برای چه مقدار. در این فرآیند، یک سیستم تجاری مبتنی بر اطلاعاتی که از طریق شبکه‌های شخصی در گردش است، به روش‌ها و نهادهای رسمی‌تر وابسته شد. اولین بار در دهه 1830 آژانس گزارش اعتباری ظاهر شد، که پیشگامان آن شامل لوئیس تاپان که لغو لغو شد و تاجران جان برادستریت و رابرت جی. بعدها، گروه هایی از طلبکاران تجاری، مبادلات و دفاتری را برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات مربوط به سوابق پرداخت مشتریان خود تشکیل دادند. در سال 1896، انجمن ملی مردان اعتباری تأسیس شد و تا سال 1920، افراد اعتباری هم یک مرکز تسویه اطلاعات اعتباری ملی و هم یک دفتر برای صادرکنندگان آمریکایی تأسیس کردند.

این تحولات، کسب‌وکارهای کوچک و بزرگ آمریکایی را مجبور کرد تا وضعیت مالی خود را برای طلبکاران و شرکت‌های گزارش‌دهی اعتباری شفاف‌تر کنند. روونا اولگاریو نحوه غلبه بر مقاومت، سوء ظن متقابل، شک و چالش های قانونی را در تلاش بی وقفه برای دقیق تر و در دسترس ساختن اطلاعات در مورد وام گیرندگان تجاری دنبال می کند.

In the growing and dynamic economy of nineteenth-century America, businesses sold vast quantities of goods to one another, mostly on credit. This book explains how business people solved the problem of whom to trust--how they determined who was deserving of credit, and for how much. In the process, a business system based largely on information circulating through personal networks became dependent on more formalized methods and institutions. First to appear in the 1830s was the credit reporting agency, whose pioneers included the abolitionist Lewis Tappan, and businessmen John Bradstreet and Robert G. Dun (whose firms merged in 1933 to form Dun & Bradstreet). Later, groups of business creditors formed interchanges and bureaus to share information on their customers' payment records. In 1896, the National Association of Credit Men was established, and by 1920, credit men had established both a national credit information clearinghouse and a bureau for American exporters.

These developments forced American businesses, large and small, to make their financial situations more transparent to creditors and credit reporting firms. Rowena Olegario traces the way resistance, mutual suspicion, skepticism, and legal challenges were overcome in the relentless quest to make information on business borrowers more accurate and available.