A Cultural Sociology of Anglican Mission and the Indian Residential Schools in Canada: The Long Road to Apology

این کتاب بر مبارزه مکرر بر سر معنای نقش کلیسای انگلیکن در مدارس مسکونی هند متمرکز است - یک سیستم مدرسه ای طولانی مدت که برای جذب کودکان بومی در فرهنگ اروپایی-کانادایی طراحی شده است، که در آن جنسی، روانی و آزار جسمی رایج بود. از اواخر قرن نوزدهم تا آغاز قرن بیست و یکم، معنای مدارس مسکونی هند دستخوش دگرگونی طولانی شد. زمانی نمادی از مأموریت مقدس کلیسا برای مسیحی کردن و متمدن کردن کودکان بومی بود، اکنون آنها با استعمار و رنج همراه هستند. با آشکار کردن این دگرگونی، این کتاب به این موضوع می‌پردازد که چرا کلیسا خیلی سریع درگیر مدارس مسکونی هند شد و چرا تصدیق تأثیر مخرب آنها تا این حد طولانی شد. با انجام این کار، کتاب به درک ما از فرآیند جامعه‌شناختی می‌افزاید که توسط آن مجرمان خود را چنین می‌شناسند.

This book focuses on the recurring struggle over the meaning of the Anglican Church’s role in the Indian residential schools--a long-running school system designed to assimilate Indigenous children into Euro-Canadian culture, in which sexual, psychological, and physical abuse were common. From the end of the nineteenth century until the outset of twenty-first century, the meaning of the Indian residential schools underwent a protracted transformation. Once a symbol of the Church’s sacred mission to Christianize and civilize Indigenous children, they are now associated with colonialism and suffering. In bringing this transformation to light, the book addresses why the Church was so quick to become involved in the Indian residential schools and why acknowledgment of their deleterious impact was so protracted. In doing so, the book adds to our understanding of the sociological process by which perpetrators come to recognize themselves as such.