A Cultural History of Disability in the Middle Ages

قرون وسطی عصر دگرگونی اجتماعی پویا بود، و مفاهیم ناتوانی در فرهنگ قرون وسطی نشان دهنده چگونگی تعامل هنجارها و اشکال تجسم با جنسیت، طبقه، و نژاد، در میان دیگر ابعاد تفاوت انسانی بود. ایده های ناتوانی در داستان های عاشقانه درباری، زندگی مقدسین، وقایع نگاری ها، حماسه ها، اشعار سکولار، درام ها، و نمایش های نمایشی، رابطه ظریف و گاهی متناقض بین ساختارهای فرهنگی معلولیت و تجربه زیسته نقص را نشان می دهد.
منبع ضروری برای پژوهشگران، محققان و دانشجویان تاریخ، ادبیات، هنرهای تجسمی، مطالعات فرهنگی، و آموزش، تاریخ فرهنگی معلولیت در قرون وسطیموضوعات و موضوعاتی مانند غیر معمول را بررسی می کند. بدن؛ اختلال حرکتی؛ درد و بیماری مزمن؛ کوری؛ ناشنوایی؛ سخن، گفتار؛ مشکلات یادگیری؛ و سلامت روان.

The Middle Ages was an era of dynamic social transformation, and notions of disability in medieval culture reflected how norms and forms of embodiment interacted with gender, class, and race, among other dimensions of human difference. Ideas of disability in courtly romance, saints' lives, chronicles, sagas, secular lyrics, dramas, and pageants demonstrate the nuanced, and sometimes contradictory, relationship between cultural constructions of disability and the lived experience of impairment.
An essential resource for researchers, scholars, and students of history, literature, visual art, cultural studies, and education, A Cultural History of Disability in the Middle Ages explores themes and topics such as atypical bodies; mobility impairment; chronic pain and illness; blindness; deafness; speech; learning difficulties; and mental health.