A Corpus of Rembrandt Paintings VI: Rembrandt's Paintings Revisited - a Complete Survey

بررسی بازبینی شده از آثار نقاشی کامل رامبراند.

این سوال که آیا نقاشی‌های قرن هفدهمی به سبک رامبراند واقعاً توسط خود رامبراند کشیده شده‌اند، قبلاً در طول زندگی او به یک موضوع تبدیل شده بود. این موضوعی است که امروزه هنوز بین مورخان هنر به شدت مورد مناقشه است.

این مشکل به این دلیل به وجود آمد که رامبراند شاگردان متعددی داشت که هنر نقاشی را با تقلید از استاد خود یا با کمک به او در کار او به عنوان یک نقاش پرتره آموختند. . او همچنین قطعاتی را ناتمام گذاشت تا دیگران تکمیل شوند.

مسئله این است که چگونه می توان تشخیص داد کدام آثار از دست خود رامبراند است. برای مثال، آیا می‌توانیم معیارهای کیفیتی را تعریف کنیم که به ما امکان می‌دهد کار استاد را از کار پیروانش متمایز کنیم؟ آیا هنوز روش‌هایی برای بررسی داریم که شواهد عینی صحت را ارائه دهد؟ تکنیک های تحقیقاتی مورد استفاده در علوم فیزیکی تا چه حد کمک می کند؟ یا بالاخره ما هنوز به چشم ذهنی و متخصص خبره وابسته هستیم؟ کتاب به این سوالات پاسخ می دهد.

پروفسور ارنست ون دو وترینگ، نویسنده کتاب آینده ما که به این سؤالات می پردازد، از سال 1968، سال تأسیس پروژه تحقیقاتی مشهور رامبراند (RRP) از نزدیک در تمام جنبه های این تحقیق درگیر بوده است. به ویژه، او نقش مهمی در توسعه معیارهای جدید برای احراز هویت ایفا کرد. ون دو وترینگ همچنین شاهد بود که چگونه تمایل غالباً بیش از حد غیرتمندانه به شک در اصالت نقاشی‌های رامبراند از کنترل خارج شد. در این کتاب او تعداد قابل توجهی از رامبراندهایی را که به ناحق رد شده اند دوباره به استاد نسبت می دهد. او همچنین از نزدیک در کشف (دوباره) تعداد قابل توجهی از آثار گمشده یا کاملاً ناشناخته رامبراند مشارکت داشت.

احکام متخصصان قبلی - از جمله اکثر اعضای RRP اصلی (تا سال 1989) ) - مبتنی بر خبره بودن: اعتماد به نفس در توانایی فرد در تشخیص سبک و «دست» یک هنرمند خاص. در طول سال‌ها، ون دی وترینگ تحقیقات اساسی در مورد تمرینات استودیویی قرن هفدهم و ایده‌هایی درباره جریان هنر در زمان رامبراند انجام داده است. او در این کتاب خطاپذیری دانش سنتی را نشان می‌دهد، به‌ویژه در مورد رامبراند، که بی‌نظیر هنرمندی جست‌وجو بود.

پیامدهای روش‌شناختی این دیدگاه انتقادی در یک فصل مقدماتی که به تاریخ مربوط می‌شود، مورد بحث قرار می‌گیرد. از تحولات در این زمینه متلاطم تحقیقاتی. شرح ون دو وترینگ از مشارکت خود در این کتاب، این کتاب را به یک گزارش شخصی پر جنب و جوش و گاهی غیرمنتظره تبدیل می کند.

بخش کاتالوگ، بررسی مرتبی از کل آثار نقاشی شده رامبراند از 336 نقاشی را ارائه می دهد که به صورت غنی مصور و حاشیه نویسی شده است. برای همه نقاشی‌هایی که دوباره در این کتاب نسبت داده شده‌اند، تفسیرهای گسترده‌ای گنجانده شده است که بینش جدیدی چند وجهی از جهان رامبراند و دنیای تحقیقات هنری-تاریخی ارائه می‌کند.

Rembrandt’s Paintings Revisited جلد ششم پایانی مجموعه ای از نقاشی های رامبراند (جلد I-V؛ 1982، 1986، 1989، 2005، 2010). همچنین می‌توان آن را نقد تجدیدنظری از سه جلد اول منتشر شده توسط تیم قدیمی RRP تا سال 1989 و بررسی تأثیرگذار گرسون از آثار نقاشی شده رامبراند در سال‌های 1968/1969 خواند. در عین حال، این کتاب به عنوان یک نمای کلی مستقل طراحی شده است که می تواند بر این اساس مورد استفاده قرار گیرد که هرکسی که به دنبال اطلاعات دقیق تر باشد به پنج جلد قبلی (نسخه دیجیتالی) و فهرست های مفصلی که در این بین منتشر شده است ارجاع داده می شود. موزه های مختلف با مجموعه ای از نقاشی های رامبراند.

این اثر تاریخ هنر و پژوهش هنر باید در کتابخانه هر موسسه تاریخی هنر جدی، دانشگاه یا موزه باشد.

A revised survey of Rembrandt’s complete painted oeuvre.

The question of which 17th-century paintings in Rembrandt’s style were actually painted by Rembrandt himself had already become an issue during his lifetime. It is an issue that is still hotly disputed among art historians today.

The problem arose because Rembrandt had numerous pupils who learned the art of painting by imitating their master or by assisting him with his work as a portrait painter. He also left pieces unfinished, to be completed by others.

The question is how to determine which works were from Rembrandt’s own hand. Can we, for example, define the criteria of quality that would allow us to distinguish the master’s work from that of his followers? Do we yet have methods of investigation that would deliver objective evidence of authenticity? To what extent do research techniques used in the physical sciences help? Or are we, after all, still dependent on the subjective, expert eye of the connoisseur? The book provides answers to these questions.

Prof. Ernst van de Wetering, the author of our forthcoming book which deals with these questions, has been closely involved in all aspects of this research since 1968, the year the renowned Rembrandt Research Project (RRP) was founded. In particular, he played an important role in developing new criteria for authentication. Van de Wetering was also witness to the way the often overly zealous tendency to doubt the authenticity of Rembrandt’s paintings got out of hand. In this book he re-attributes to the master a substantial number of unjustly rejected Rembrandts. He also was closely involved in the (re)discovery of a considerable number of lost or completely unknown works by Rembrandt.

The verdicts of earlier specialists – including the majority of members of the original RRP (up to 1989) – were based on connoisseurship: the self-confidence in one’s ability to recognise a specific artist’s style and ‘hand’. Over the years, Van de Wetering has carried out seminal research into 17th-century studio practice and ideas about art current in Rembrandt’s time. In this book he demonstrates the fallibility of traditional connoisseurship, especially in the case of Rembrandt, who was par excellence a searching artist.

The methodological implications of this critical view are discussed in an introductory chapter which relates the history of the developments in this turbulent field of research. Van de Wetering’s account of his own involvement in it makes this book a lively and sometimes unexpectedly personal account.

The catalogue section presents a chronologically ordered survey of Rembrandt’s entire painted oeuvre of 336 paintings, richly illustrated and annotated. For all the paintings re-attributed in this book, extensive commentaries have been included that provide a multi-facetted new insight into Rembrandt’s world and the world of art-historical research.

Rembrandt’s Paintings Revisited is the concluding sixth volume of A Corpus of Rembrandt Paintings (Volumes I-V; 1982, 1986, 1989, 2005, 2010). It can also be read as a revisionary critique of the first three Volumes published by the old RRP team up till 1989 and of Gerson’s influential survey of Rembrandt’s painted oeuvre of 1968/69. At the same time, the book is designed as an independent overview that can be used on the basis that anyone seeking more detailed information will be referred to the five previous (digital versions of the) Volumes and the detailed catalogues published in the meantime by the various museums with collections of Rembrandt paintings.

This work of art history and art research should belong in the library of every serious art historical institute, university or museum.