دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [1]
نویسندگان: Tiago dos Santos Rodrigues
سری:
ISBN (شابک) : 9788556962485
ناشر: Editora Fi
سال نشر: 2017
تعداد صفحات: 150
زبان: Portuguese
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب A alteridade do real ou da in-condição proletária. Ensaio sobre significância e justiça em Emmanuel Levinas به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تغییر شرایط واقعی یا غیرشرط پرولتاریا. مقاله ای در مورد اهمیت و عدالت در امانوئل لویناس نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این اثر به دنبال ارائه همبستگی بین اهمیت و عدالت است که در اندیشه امانوئل لویناس فیلسوف لیتوانیایی-فرانسوی وجود دارد، یعنی اینکه چگونه تولد معنا برای تحقق عدالت با افراد نزدیک و دور خوانده می شود. در فصل اول، توصیف لوینازی از رابطه موجود (انسان) و هستی (وجود به طور کلی) ارائه شده است و اینکه چگونه این رابطه با هستی قبلاً اعتراضی به وجود است، یعنی نیاز به از آن بپرهیز، زیرا ارتباط انسان با وجودش از روی فقدان آن نیست، بلکه افراط و تفریط است که موجب ظلم می شود. موجود نمی تواند خود را از وجودش جدا کند، از وجودش میخکوب شده است، اما همین موجود، آرزوهای یک زندگی واقعی انسانی را برآورده نمی کند. انسان در جستوجوی فرار از وضعیت هستی میتواند دست به ابزارهای موهوم و لحظهای برای فراموشی آن موجود بزند. در فصل دوم، نقد لویناس در برابر فلسفههای کلیت و امر خنثی، که معنای خود را از منطق هستی میگیرند، بر اساس الهام از فلسفه فرانتس روزنزوایگ و با تحلیل انتقادی آنچه لویناس آن را عصر میخواند، ارائه میشود. فلسفه هیتلریسم این فلسفه ها که با منطق هستی شناختی (تقارن، همزمانی، برابری) کار می کنند، تمایل به ابطال تفاوت ها، یعنی تکینگی ها دارند که در اصطلاح سیاسی به معنای مشروعیت بخشیدن به وضعیت جنگ و ساختارهای توتالیتر است که تعدد اصطلاحات را به یک واحد کاهش می دهد. مدت، اصطلاح. در فصل سوم به گونهای مطرح میشود که گویی از یک استعلایی به مرتبه هستی - صورت، یک شرایط موجود چون در شرایط هستی شرکت نمیکند-، ذهنیت سوژه میتواند خود را از ظلم و ستم رهایی بخشد. افراط در بودن برای غیر از وجود، با آسیب مواجهه با چهره دیگرانی که در بدبختی، تنگدستی و قرار گرفتن در معرض مرگ، سوژه را به مسئولیت می خوانند. مسئولیت هایی که سوژه را به وسواس می اندازد و او را به گروگان دیگری در حالت مادری می گیرد که در آن دیگری در خود وجود دارد و من بر خلاف منطق هستی دیگر برای خود نیست، بلکه الف- برای دیگری است، اهمیت دارد. در فصل چهارم، سیر مختصری در مورد گریه به عنوان راهی برای آشکار ساختن غیریت و تخلیه وجود، به عنوان بیانی غیر از بودن ارائه شده است. در فصل پنجم و آخر، پیامدهای اهمیت ورود ثلث (کثرت اجتماعی) در روابط با دیگران ارائه می شود و این که چگونه مسئولیت فاعل را برای استفاده از منطق می خواند، حالا بله، از منطق وجود، از هستی شناسی، به عنوان تابعی از عدالت. ملاحظات لویناس با توجه به دولت لیبرال و این فراخوان که وسواس مادرانه برای دیگری، برای عدالت، نیز فراخوانی به انقلاب است، یعنی به رهایی پرولتاریا از شرایط نامناسب پرولتاریایی اش، ارائه می شود.
Esta obra procura apresentar a correlação entre significância e justiça que há no pensamento do filósofo lituano-francês Emmanuel Levinas, ou seja, como que o nascimento do sentido é chamado à realização da justiça com os próximos e distantes. No primeiro capítulo, apresenta-se a descrição levinasiana da relação entre o existente (o ente humano) para com a existência (o ser em geral), e de como essa relação com o ser já é um protesto contra o ser, isto é, necessidade de evasão dele, uma vez que a relação do humano com o seu ser não é de carência deste, mas de excesso que resulta em opressão. O existente não pode descolar-se da sua existência, do seu ser, está pregado a ele, mas este mesmo ser não satisfaz as aspirações de uma vida verdadeiramente humana; na busca por evasão da condição de ser, o humano pode se enveredar por meios ilusórios e momentâneos de esquecimento desse ser. No segundo capítulo, apresenta-se a crítica de Levinas contra as filosofias da totalidade e do neutro, que retiram o seu sentido da lógica do ser, a partir de sua inspiração na filosofia de Franz Rosenzweig e com a análise crítica do que Levinas chamou à época de filosofia do hitlerismo. Essas filosofias, trabalhando com a lógica ontológica (simetria, contemporaneidade, igualização), tendem a anular as diferenças, quer dizer, as singularidades, o que em termos políticos significa a legitimação do estado de guerra e de estruturas totalitárias que reduzem a multiplicidade de termos a um só termo. No terceiro capítulo, apresenta-se como que de uma transcendência à ordem do ser – o rosto, in-condição porque não partícipe das condições do ser –, a subjetividade do sujeito pode se libertar da opressão do excesso de ser para um de outro modo que ser, com o trauma do encontro com o rosto de outrem que na sua miséria, indigência e exposição à morte chamam o sujeito às responsabilidades. Responsabilidades que obsessionam o sujeito e o tomam como refém do outro ao modo de maternidade, em que há o outro-no-mesmo, e em que o eu, contrariamente à lógica do ser, já não é para-si, mas é um-para-o-outro, é significância. No quarto capítulo, apresenta-se um breve excurso sobre o pranto como modo de exposição da alteridade e de descarga do ser, como expressão do de outro modo que ser. No quinto e último capítulo, apresentam-se as consequências para a significância da entrada do terceiro (da multiplicidade social) nas relações com outrem e de como esta chama a responsabilidade do sujeito a fazer uso, agora sim, da lógica do ser, da ontologia, como função de justiça; também se apresentam as reservas levinasianas para com o estado liberal e do chamado que a obsessão materna pelo outro, pela justiça, é também chamado à revolução, isto é, à libertação do proletariado da sua in-condição proletária.