دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: 2ª edição
نویسندگان: Fiódor Dostoiévski
سری: Coleção Leste
ISBN (شابک) : 9788573265033
ناشر: Editora 34
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 0
زبان: Portuguese
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب A aldeia de Stepántchikovo e seus habitantes به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب روستای استپانچیکوو و ساکنان آن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
رمان دهکده استپانچیکوو و ساکنانش که در سال 1859 منتشر شد، بازگشت داستایوفسکی به دنیای ادبیات را پس از تقریباً ده سال تبعید در سیبری نشان داد. این اثر که در ابتدا به عنوان یک نمایشنامه در نظر گرفته شد، جنبه ای کمیک از نویسنده را نشان می دهد که هم از متون و هم از شخصیت گوگول الهام گرفته شده است. این ارجاع نه تنها در صحنه، بلکه در شخصیت به یاد ماندنی فوما فومیچ اوپیسکین نیز دیده می شود - به گفته توماس مان، "یک موجود کمیک با عظمت اول، مقاومت ناپذیر، قابل مقایسه با شکسپیر و مولیر" -، اولی. بوفونی که شروع به ظلم و ستم کردن خانه ای که در آن زندگی می کند، به پوچ ترین شکل می کند. در این کتاب که داستایوفسکی میگوید «روح، گوشت و خونش» را گذاشته است، راوی جوان سرگئی الکساندرویچ که به محیط اسرافآمیز دارایی عمویش برده شده است، در آنجا نوعی ریزجهان مسخرهآمیز، پر از توطئهها و توطئهها پیدا میکند. که در آن هر شخصیت صدای مجزایی به خود می گیرد. گواه شوخ طبعی داستایوفسکی، دهکده استپانچیکوو، چندین عنصر اساسی شعرهای او و همچنین گالری فراموش نشدنی از گونه های انسانی که ادبیات او را پر می کند - و در نقاشی های دارل والنسا لینز ترجمه ای گرافیکی با بالاترین کیفیت یافت می کند.
Publicado em 1859, o romance A aldeia de Stepántchikovo e seus habitantes marcou a volta de Dostoiévski ao mundo da literatura após quase dez anos de exílio na Sibéria. Idealizada primeiramente como uma peça, a obra revela uma faceta cômica do autor, inspirada tanto nos textos como na figura de Gógol. Essa referência aparece não apenas na ambientação, mas também no memorável personagem de Fomá Fomitch Opískin - segundo Thomas Mann, "uma criatura cômica de primeira grandeza, irresistível, equiparável às de Shakespeare e Molière" -, o antigo bufão que passa a tiranizar, de maneira a mais absurda, a casa em que vive como agregado. Neste livro em que Dostoiévski diz ter colocado "sua alma, sua carne e seu sangue", o jovem narrador Serguei Aleksándrovitch, levado ao ambiente extravagante da propriedade de seu tio, encontra ali uma espécie de micromundo farsesco, cheio de tramas e complôs, no qual cada personagem assume uma voz distinta. Prova do humor inusitado de Dostoiévski, A aldeia de Stepántchikovo traz vários dos ingredientes essenciais de sua poética, bem como a inesquecível galeria de tipos humanos que povoam sua literatura - e que encontraram nos desenhos de Darel Valença Lins uma tradução gráfica da mais alta qualidade.