禅定与苦修

کلاسیک‌های بودایی به طور کلی به سوتراها، وینایا و لون سانگزنگ تقسیم می‌شوند و سوتراها توسط «چانگ آگان» رهبری می‌شوند. برای مدت طولانی، محافل دانشگاهی عموماً معتقد بودند که \"چانگاهان\" کامل فقط به زبان چینی و پالی می تواند وجود داشته باشد. با این حال، در پایان قرن گذشته، قطعه ای از متن سانسکریت \"چانگاهان\" که بر روی پوست درخت غان نوشته شده بود در پاکستان کشف شد و این مفهوم ذاتی به طور کامل شکسته شد. مدتی تحقیق بر روی این دستنوشته «چانگ آگان» که مربوط به قرن هفتم و هشتم میلادی بود، به جدیدترین کانون تحقیقاتی محافل بین المللی هندشناسی و بودایی تبدیل شد. نویسنده در حین تحصیل در آلمان، کار رمزگشایی، مرتب سازی و تحقیق یکی از متون مقدس در نسخه خطی - \"سوترا تزکیه نفس\" را بر عهده گرفت. هیچ ترجمه چینی و تبتی از سوترا وجود ندارد، فقط متن مربوطه در پالی \"قسمت میانی\" وجود دارد. بنابراین، معرفی این کتاب مقدس بودایی سانسکریت به محافل دانشگاهی و مذهبی چین بسیار ضروری است.

سوترای تزکیه نفس داستان بودا و یک مؤمن جین به نام ساجا را روایت می‌کند که در مورد تزکیه نفس و تزکیه ذهن صحبت می‌کنند، با تکه‌هایی از زندگی‌نامه بودا که در وسط آن درج شده و بخش اصلی کل سوترا را تشکیل می‌دهد. این بخش از زندگی نامه بودایی داستان بودیساتوا (لقب بودا قبل از بودا شدن) را روایت می کند که پس از راهب شدن و قبل از بودا شدن به مراقبه و زهد می پرداخت. اگرچه متون مشابه زیادی در کل سوترا وجود ندارد، این بخش از زندگی نامه بودایی را می توان در بسیاری از سانسکریت یافت...

کلاسیک‌های بودایی به طور کلی به سوتراها، وینایا و لون سانگزنگ تقسیم می‌شوند و سوتراها توسط «چانگ آگان» رهبری می‌شوند. برای مدت طولانی، محافل دانشگاهی عموماً معتقد بودند که \"چانگاهان\" کامل فقط به زبان چینی و پالی می تواند وجود داشته باشد. با این حال، در پایان قرن گذشته، قطعه ای از متن سانسکریت \"چانگاهان\" که بر روی پوست درخت غان نوشته شده بود در پاکستان کشف شد و این مفهوم ذاتی به طور کامل شکسته شد. مدتی تحقیق بر روی این دستنوشته «چانگ آگان» که مربوط به قرن هفتم و هشتم میلادی بود، به جدیدترین کانون تحقیقاتی محافل بین المللی هندشناسی و بودایی تبدیل شد. نویسنده در حین تحصیل در آلمان، کار رمزگشایی، مرتب سازی و تحقیق یکی از متون مقدس در نسخه خطی - \"سوترا تزکیه نفس\" را بر عهده گرفت. هیچ ترجمه چینی و تبتی از سوترا وجود ندارد، فقط متن مربوطه در پالی \"قسمت میانی\" وجود دارد. بنابراین، معرفی این کتاب مقدس بودایی سانسکریت به محافل دانشگاهی و مذهبی چین بسیار ضروری است.

سوترای تزکیه نفس داستان بودا و یک مؤمن جین به نام ساجا را روایت می‌کند که در مورد تزکیه نفس و تزکیه ذهن صحبت می‌کنند، با تکه‌هایی از زندگی‌نامه بودا که در وسط آن درج شده و بخش اصلی کل سوترا را تشکیل می‌دهد. این بخش از زندگی نامه بودایی داستان بودیساتوا (لقب بودا قبل از بودا شدن) را روایت می کند که پس از راهب شدن و قبل از بودا شدن به مراقبه و زهد می پرداخت. اگرچه متون مشابه زیادی برای کل سوترا وجود ندارد، این بخش از زندگی نامه بودایی را می توان در بسیاری از متون مقدس بودایی به زبان های سانسکریت، پالی، تبتی و چینی یافت. نگارنده از روش تحقیق زبان شناسی غرب برای دسته بندی و مقایسه یک به یک این متون استفاده می کند و به ویژه به تحلیل دقیق اسامی خاص و توصیف های الگوبرداری شده از مراقبه و توبه می پردازد. این کتاب از طریق تحقیق سعی در بررسی تحول و تکامل مفهوم زهد در تاریخ بودیسم دارد. از آنجایی که این متون مشابه همگی از یک متن بودایی به نام \"ترک سوترای خانه\" (یعنی شرح زندگی نیمه زندگی بودا قبل از روشن شدن او) آمده است، در حین تکمیل کار پژوهشی متنی، \"ترک سوترای خانه\" \" همچنین بازرسی جدیدی انجام داده است. ، از جمله \"راهب سوترا\" تبتی، که به طور سیستماتیک توسط محافل آکادمیک بین المللی مورد مطالعه قرار نگرفته است. این همچنین برای مطالعه زندگی نامه بودا ارزش زیادی دارد. علاوه بر این، این کتاب همچنین شامل برخی از نتایج تحقیقات جدید در مورد جینیسم در جهان است و این مذهب در چین کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

佛教的经典一般被划分成经、律、论三藏，经部以《长阿含》为首。长期以来，学界普遍认为完整的《长阿含》只有存于汉文和巴利文中。然而，上世纪末在巴基斯坦发现了书写在桦树皮上的梵文本《长阿含》残卷，这一固有观念被彻底打破。一时间，这部断代为公元七八世纪的《长阿含》写本研究成了国际印度学和佛学界的最新研究热点。作者在德国留学期间承担了该写本中的一部经——《修身经》的破译、整理和研究工作。该经没有汉文和藏文的译本，只有在巴利文的《中部》中有对应的文本。因此，很有必要向中国的学界和宗教界介绍这部梵文佛经。

《修身经》讲述的是佛陀和一位名为萨遮的耆那教信徒谈论有关修身和修心的问题，中间插入了佛陀传记的片段，构成整部经的核心部分。这个佛传片段讲述的是菩萨（佛陀成佛前的称谓）出家之后到成佛之前修习禅定和苦行的故事。虽然整部经没有太多的类似文本，但这部分佛传却见于很多梵文...

佛教的经典一般被划分成经、律、论三藏，经部以《长阿含》为首。长期以来，学界普遍认为完整的《长阿含》只有存于汉文和巴利文中。然而，上世纪末在巴基斯坦发现了书写在桦树皮上的梵文本《长阿含》残卷，这一固有观念被彻底打破。一时间，这部断代为公元七八世纪的《长阿含》写本研究成了国际印度学和佛学界的最新研究热点。作者在德国留学期间承担了该写本中的一部经——《修身经》的破译、整理和研究工作。该经没有汉文和藏文的译本，只有在巴利文的《中部》中有对应的文本。因此，很有必要向中国的学界和宗教界介绍这部梵文佛经。

《修身经》讲述的是佛陀和一位名为萨遮的耆那教信徒谈论有关修身和修心的问题，中间插入了佛陀传记的片段，构成整部经的核心部分。这个佛传片段讲述的是菩萨（佛陀成佛前的称谓）出家之后到成佛之前修习禅定和苦行的故事。虽然整部经没有太多的类似文本，但这部分佛传却见于很多梵文、巴利文、藏文和汉文佛经。作者用西方文献学的研究方法，将这些文本一一归类，并作对照，特别是对那些禅定和苦修的专用名称和模式化的描述作了细致的剖析。通过研究，本书试图探寻佛教史中对苦行观念的发展和演变。由于这些类似文本皆出自一种名为“出家经”的佛传文体（即讲述佛陀成道之前半生的传记），在完成文本対勘工作的同时，也将 “出家经”作了一次全新的检视，其中包括目前国际学界尚未系统研究的藏文《出家经》。这对佛陀传记研究也是很有价值的。此外，本书还涉及了一些国际上一些新的耆那教研究成果，该宗教在国内也是鲜有关注的。