Записки Фонъ-Визина, очевидца смутныхъ временъ царствованій

دسته بندی: تاریخ
ویرایش:  
نویسندگان: Фонвизинъ М.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 184 
زبان: Ukrainian 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 62 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 32,000

لایپزیگ: چاپخانه V. Gerhard، 1859. — 184 p.
زبان: روسی (املای قدیمی). توضیحات: Mikhail Alexandrovich Fonvizin (1788-1854) - ژنرال، پسر سرهنگ دوم الکساندر ایوانوویچ، برادر نویسنده مشهور دنیس ایوانوویچ فونویزین. Fonvizin با خدمت در گارد در جنگ میهنی 1812 شرکت کرد. پس از آن، او به اعضای انجمن مخفی نزدیک شد، اما نظرات افراطی و آرزوهای چهره های اصلی آن را نداشت. در سال 1817، در میان چندین نفر دیگر، او با پیوستن به لیگ رستگاری تنها به شرطی موافقت کرد که انجمن خود را به یک اقدام آهسته در مورد عقاید محدود کند و منشور انجمن، بر اساس قوانین اطاعت کورکورانه و موعظه خشونت، لغو شود. فونویزین که پس از قیام 14 دسامبر 1825 دستگیر شد، با حکم دادگاه عالی جنایی، به همدستی در طرح های خودکشی و شورش مسلحانه مجرم شناخته شد و به عنوان طبقه چهارم جنایتکاران دولتی به تبعید محکوم شد. در کار سخت به مدت 15 سال و سپس به یک شهرک سازی. پس از گذراندن این حکم (در اوایل) در کارخانه پتروفسکی، فونویزین در سال 1832 به سکونتگاهی در شهر ینیسیسک تبعید شد، سپس به کراسنویارسک نقل مکان کرد و در سال 1838 در توبولسک ساکن شد. در سال 1853، به درخواست برادرش، سرهنگ ایوان الکساندرویچ، فونویزین با توجه به سالهای پیشروی هر دو برادر و تنهایی آنها پس از از دست دادن همه فرزندان و بستگان نزدیک و همچنین با توجه به اینکه رفتار خوب میخائیل الکساندرویچ در تبعید. او مجبور بود در املاک برادرش در منطقه برونیتسکی زندگی کند و ورود به پایتخت ها ممنوع بود. فونویزین مردی تحصیلکرده بود و به سیاست، تاریخ و ادبیات بسیار مشغول بود. کتاب «Histoire philosophique et politique de Russie par Enneaux et Chennectot» (پاریس 1835) که او خوانده بود، او را بر آن داشت تا «مروری مختصر درباره مظاهر زندگی سیاسی در روسیه» از دوران باستان بنویسد و در آن نشان دهد که « روسیه باستان هیچ بردگی از بردگی سیاسی و مدنی نمی دانست، اما به دلیل شرایط ناگوار به تدریج و به اجبار چیز دیگری به او القا شد. این اثر که در خارج از کشور و با کمی اختصار در روسیه بسیار دیرتر منتشر شد، به «یادداشت های فونویزین» معروف است و برای توزیع عرضه می شود.

Лейпциг: Типография В. Гергарда, 1859. — 184 с.
Язык: Русский (старая орфография). Описание: Михаил Александрович Фонвизин (1788-1854) - генерал-майор, сын подполковника Александра Ивановича, брата известного писателя Дениса Ивановича Фонвизина. Служа в гвардии, Фонвизин принимал участие в отечественной войне 1812 г.; впоследствии он сблизился с членами тайного общества, но не разделял крайних взглядов и стремлений главных его деятелей. В 1817 г., в числе нескольких других лиц, он соглашался вступить в "Союз спасения" лишь с тем условием, чтобы Общество ограничилось медленным действием на мнения и чтобы устав Общества, основанный на правилах слепого повиновения и проповедовавший насилия, был отменен. Арестованный после восстания 14 декабря 1825 г., Фонвизин приговором верховного уголовного суда был признан виновным в соучастии замыслам цареубийства и вооруженного бунта и, отнесенный к 4 разряду государственных преступников, присужден к ссылке в каторжные работы на 15 лет и потом на поселение. По отбытии этого наказания (досрочно) в Петровском заводе, Фонвизин в 1832 г. был сослан на поселение в г. Енисейск, затем переселен в Красноярск и в 1838 г. водворен на жительство в Тобольске. В 1853 г., по просьбе его брата, полковника Ивана Александровича, Фонвизину разрешено было возвратиться на родину, во внимание к преклонным летам обоих братьев и одиночеству их после потери всех детей и близких родственников, а также во внимание к хорошему поведению Михаила Александровича в ссылке; он обязан был проживать в имении брата в Бронницком уезде, с воспрещением въезда в столицы. Фонвизин был человеком широко образованным и много занимался политикой, историей и литературой. Прочитанная им книга "Histoire philosophique et politique de Russie par Enneaux et Chennectot" (Paris 1835) побудила его написать "Краткое обозрение проявлений политической жизни в России" с древнейших времен, в котором он хотел показать, что "древняя Русь не знала ни рабства политического, ни рабства гражданского, но что то и другое прививались к ней постепенно и насильственно вследствие несчастных обстоятельств". Этот труд, напечатанный за границей и с некоторыми сокращениями в России значительно позже, известен под названием "Записок Фонвизина" и предлагается в раздаче.