1971: A Global History of the Creation of Bangladesh

جنگ 1971 مهمترین رویداد ژئوپلیتیکی در شبه قاره هند از زمان تجزیه آن در سال 1947 بود. در یک حرکت به ایجاد بنگلادش منجر شد و توازن قدرت بین هند و پاکستان را به شدت به نفع خود تغییر داد. هند. خط کنترل در کشمیر، هسته ای شدن هند و پاکستان، درگیری ها در یخچال سیاچن و کارگیل، شورش در کشمیر، دردسرهای سیاسی بنگلادش - همه را می توان به 9 ماه شدید در سال 1971 ردیابی کرد.

برخلاف ذره خرد دریافت شده، سرینات راغوان ادعا می کند که خلق بنگلادش به دور از اینکه یک رویداد از پیش مقدر شده باشد، محصول زمان و تصادف، انتخاب و شانس بوده است. فروپاشی پاکستان و پیدایش بنگلادش را تنها می توان در زمینه بین المللی گسترده تری از آن دوره درک کرد: استعمارزدایی، جنگ سرد، و جهانی شدن آغازین. در روایتی که افرادی مانند نیکسون، کیسینجر، ژو انلای، ایندیرا گاندی، ذوالفقار علی بوتو، شیخ مجیبور رحمان، طارق علی، جورج هریسون، راوی شانکار و باب دیلن پر شده‌اند، راغوان به وضوح منشأ بین‌المللی ستاره‌ای را به تصویر می‌کشد. و پیامد بحران بنگلادش.

این تاریخ بسیار بدیع از مثال سال 1971 استفاده می‌کند تا دریچه‌ای را به روی ماهیت بحران‌های بشردوستانه بین‌المللی، مدیریت آن‌ها و پیامدهای ناخواسته آنها بگشاید.

The war of 1971 was the most significant geopolitical event in the Indian subcontinent since its partition in 1947. At one swoop, it led to the creation of Bangladesh, and it tilted the balance of power between India and Pakistan steeply in favor of India. The Line of Control in Kashmir, the nuclearization of India and Pakistan, the conflicts in Siachen Glacier and Kargil, the insurgency in Kashmir, the political travails of Bangladesh--all can be traced back to the intense nine months in 1971.

Against the grain of received wisdom, Srinath Raghavan contends that far from being a predestined event, the creation of Bangladesh was the product of conjuncture and contingency, choice and chance. The breakup of Pakistan and the emergence of Bangladesh can be understood only in a wider international context of the period: decolonization, the Cold War, and incipient globalization. In a narrative populated by the likes of Nixon, Kissinger, Zhou Enlai, Indira Gandhi, Zulfikar Ali Bhutto, Sheikh Mujibur Rahman, Tariq Ali, George Harrison, Ravi Shankar, and Bob Dylan, Raghavan vividly portrays the stellar international cast that shaped the origins and outcome of the Bangladesh crisis.

This strikingly original history uses the example of 1971 to open a window to the nature of international humanitarian crises, their management, and their unintended outcomes.