194X: Architecture, Planning, and Consumer Culture on the American Home Front

ویرایش:  
نویسندگان: Andrew M. Shanken  
سری: Architecture, Landscape and Amer Culture 
ISBN (شابک) : 0816653658, 9780816653652 
ناشر: Univ Of Minnesota Press 
سال نشر: 2009 
تعداد صفحات: 279 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 17 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 48,000

در طول جنگ جهانی دوم، معماری آمریکا در وضعیت بحرانی قرار داشت. سهمیه بندی مصالح ساختمانی و محدودیت در ساخت و سازهای غیرنظامی، محرومیت هایی را که این حرفه در دوران رکود بزرگ متحمل شده بود ادامه داد. در همان زمان، وقایع دراماتیک دهه‌های 1930 و 1940 بسیاری از معماران را به این باور رساند که حرفه آنها - و خود جامعه - پس از پایان جنگ، با کمسیون‌های خصوصی که جای خود را به پروژه‌های برنامه‌ریزی شده متمرکز می‌دهند، دستخوش تغییری عمیق خواهند شد. مجله Architectural Forum اصطلاح "194X" را ابداع کرد تا این دیدگاه دوران جنگ از معماری و شهرسازی پس از جنگ را در بر بگیرد.

در یک مطالعه عمده درباره معماری آمریکایی در طول جنگ جهانی دوم، اندرو ام. شانکن بر فرهنگ انتظاری که در این دوره به وجود آمد، تمرکز می کند، زیرا معماران خارج از کار انرژی خود را از ساخته شده به ساخته نشده تبدیل می کنند، خود را به عنوان برنامه ریز دوباره تعریف می کنند و طرح های اصلی را برای هیجان عمومی در مورد معماری پس از جنگ ایجاد می کنند. شنکن دوران جنگ را به‌عنوان بوته‌ای برای اختلاط معماری مدرنیستی و فرهنگ مصرفی بازنویسی می‌کند.

به چالش کشیدن این ایده فراگیر مبنی بر اینکه سرمایه‌داری شرکتی آرمان‌گرایی معماری مدرنیستی را در دوران پس از جنگ، 194X به چالش می‌کشد. در عوض نشان می دهد که مشارکت معماری در زمان جنگ با شرکت های آمریکایی بر اساس نگرانی ها و آرمان های مشترک بنا شده است. کسب‌وکار و معماری به روش‌های نوآورانه‌ای در کنار هم قرار گرفتند، همانطور که شنکن با خواندن متقاعدکننده‌ای از آگهی‌های مجله‌های Revere Copper and Brass، U.S. Gypsum، General Electric و دیگر شرکت‌هایی که به‌طور برجسته آثار معماران پیشرو پیشرو، از جمله لویی I. Kahn را نشان می‌داد، نشان داد. Eero Saarinen و Walter Gropius.

اگرچه شکوفایی غیرمنتظره دوران پس از جنگ باعث شد معماری 194X قبل از اینکه ساخته شود منسوخ شود و منجر به حذف آن از داستان معماری قرن بیستم آمریکایی شود، شنکن به وضوح بیان می کند. که لفاظی‌ها و طرح‌های پیش‌بینی‌آمیز آن نقش مهمی در پذیرش گسترده داشت

During the Second World War, American architecture was in a state of crisis. The rationing of building materials and restrictions on nonmilitary construction continued the privations that the profession had endured during the Great Depression. At the same time, the dramatic events of the 1930s and 1940s led many architects to believe that their profession—and society itself—would undergo a profound shift once the war ended, with private commissions giving way to centrally planned projects. The magazine Architectural Forum coined the term “194X” to encapsulate this wartime vision of postwar architecture and urbanism.

In a major study of American architecture during World War II, Andrew M. Shanken focuses on the culture of anticipation that arose in this period, as out-of-work architects turned their energies from the built to the unbuilt, redefining themselves as planners and creating original designs to excite the public about postwar architecture. Shanken recasts the wartime era as a crucible for the intermingling of modernist architecture and consumer culture.

Challenging the pervasive idea that corporate capitalism corrupted the idealism of modernist architecture in the postwar era, 194X shows instead that architecture’s wartime partnership with corporate American was founded on shared anxieties and ideals. Business and architecture were brought together in innovative ways, as shown by Shanken’s persuasive reading of magazine advertisements for Revere Copper and Brass, U.S. Gypsum, General Electric, and other companies that prominently featured the work of leading progressive architects, including Louis I. Kahn, Eero Saarinen, and Walter Gropius.

Although the unexpected prosperity of the postwar era made the architecture of 194X obsolete before it could be built and led to its exclusion from the story of twentieth-century American architecture, Shanken makes clear that its anticipatory rhetoric and designs played a crucial role in the widespread acceptance