1919 Versailles. The End of the War to End All Wars

جنگ جهانی اول و معاهده ورسای که پس از آن به وقوع پیوست، جدی‌ترین تحول را در یک دوره طوفانی و طولانی از تاریخ جهان مدرن ایجاد کرد. چهار امپراتوری بزرگ - آلمان، اتریش-مجارستان، ترکیه و روسیه - بخشی از ویرانه های جنگ بودند. دیپلمات هایی که در سال 1919 در پاریس و ورسای گرد هم آمدند، به دور از نظم بخشیدن به جهان، جهان را دوباره، این بار غیرقابل بازگشت، در هرج و مرج قرن بیستم فرو بردند. پایان نظم بود.

در ساعت سه بعدازظهر روز 7 مه 1919، رئیس هیئت آلمانی در کنفرانس صلح پاریس وارد اتاقی در کاخ ورسای شد و «بهت زده و سرگردان شد». با انفجار ناگهانی نور خورشید که در آینه‌های وسیع، لوسترها و دیوارهای سفید منعکس شده است.» بروکدورف-رانتزائو از معاهده‌ای که به او ارائه شد - «انبوهی از ارجاعات متقاطع و تغییر پاراگراف‌ها» که 200 پاراگراف چاپ شده را پوشش می‌دهد، گیج‌تر شد. صفحه و 140 مقاله با این حال هیچ کس این سند را مطالعه نکرده بود - نه سینه‌های بشکه‌ای، زیرک...

World War I and the Versailles Treaty that followed produced the most serious upheaval in a long and stormy course of modern world history. Four great empires - Germany, Austria-Hungary, Turkey, and Russia - were part of the war's rubble. Far from restoring the world to order, the diplomats who met in 1919 at Paris and Versailles plunged the world again, this time irretrievably, into the chaos of the twentieth century. It was the end of order.

At three o'clock on the afternoon of May 7, 1919, the head of the German delegation to the Paris Peace Conference entered a room in the Palace of Versailles and was "dazzled and disoriented by the sudden explosion of sunlight reflected in the vast mirrors, the chandeliers and white walls." Brockdorf-Rantzau was further bewildered by the treaty that was presented to him - "a mass of cross references and changed paragraphs" covering 200 printed pages and 140 articles. Yet no one had studied the document - not the barrel-chested, shrewd...