Wortbildungsstrukturen als Wegweiser beim Dekodieren: Eine empirische Untersuchung zum Erschließen komplexer Wörter in Jahrgang 5

در این مطالعه، ملانی بنگل به بررسی میزان استفاده خوانندگان قوی‌تر و ضعیف‌تر از بینش ساختارهای کلمه‌سازی برای تعیین معنی هنگام خواندن می‌پردازد. برای این منظور، او پروتکل‌های شفاهی فراشناختی (پس‌نگر) را با دانش‌آموزان در سال پنجم در مورد معنای کلمات پیچیده متناوب و جدا شده ارائه‌شده در نوشتار و همچنین در مورد استراتژی‌های توسعه واژه‌ای که زیربنای فرضیه‌های معنا هستند، جمع‌آوری می‌کند. تحلیل‌ها ایده‌های متفاوتی را در مورد ارتباط بین ساختار کلمه (شکل‌گیری) و معنا نشان می‌دهد. نتایج نشان می‌دهد که خوانندگان قوی و ضعیف عمدتاً در میزان استفاده از زمینه به عنوان منبع اطلاعات و اینکه آیا می‌توانند دانش ریخت‌شناسی را به عنوان دانش حل مسئله متقاطع بازیابی کنند، متفاوت هستند.

Melanie Bangel geht in dieser Studie der Frage nach, inwiefern stärkere und schwächere Leserinnen und Leser Einsicht in Wortbildungsstrukturen für die Bedeutungszuweisung beim Lesen nutzen. Dazu erhebt sie (retrospektive) metakognitive Verbalprotokolle mit Schülerinnen und Schülern in Jahrgang 5 über die Bedeutung von kontextuell eingebetteten und isoliert schriftlich präsentierten komplexen Wörtern sowie über die den Bedeutungshypothesen zugrundeliegenden Worterschließungsstrategien. In den Analysen kommen unterschiedliche Vorstellungen zum Zusammenhang zwischen Wort(bildungs)struktur und Bedeutung zum Vorschein. Die Ergebnisse zeigen, dass sich die lesestärkeren und leseschwächeren Schülerinnen und Schüler vor allem darin unterscheiden, inwiefern sie den Kotext als Informationsquelle hinzuziehen und ob sie morphologisches Wissen als wortübergreifendes Problemlösewissen abrufen können.