Von Sprachdefiziten und anderen Mythen: Eine Studie zum Nicht-Verbleib von Elementarpädagoginnen und -pädagogen mit Migrationshintergrund

Bedia Akbaş به یافته‌های پیشگامانه در سطح تجزیه و تحلیل محل سکونت مربیان با "پیشینه مهاجرت" از طریق مثلث‌بندی روشی پژوهشی روش‌های مختلف نظرسنجی کمی و کیفی دست می‌یابد. نویسنده برای ارزیابی و انتقاد از تحولات خط مشی حرفه‌ای فعلی، یافته‌های گمشده و تجربی قابل اعتمادی را ارائه می‌کند، به عنوان مثال. این شکاف های گسترده در گفتمان آکادمیک فعلی در مورد آموزش در دوران کودکی را نشان می دهد. تصمیمات گزینش در برابر متخصصان با "پیشینه مهاجرت" اغلب با کسری زبان توجیه می شود. این مطالعه نشان می‌دهد که در پشت بخش قابل توجهی از اسناد کسری‌های زبانی، تنها یک بودجه قانونی برای اعمال تبعیض نهادی غیرمستقیم وجود دارد.

Bedia Akbaş erzielt durch die forschungsmethodische Triangulation verschiedener quantitativer und qualitativer Erhebungsverfahren wegweisende Erkenntnisse auf der Ebene der Verbleibanalysen von Erzieher(inn)en mit ‚Migrationshintergrund‘. Die Autorin liefert bislang fehlende, empirisch belastbare Befunde zur Beurteilung und Kritik gegenwärtiger berufspolitischer Entwicklungen, u. a. zeigt sie die weitreichenden Lücken im aktuellen Akademisierungsdiskurs zur frühpädagogischen Qualifikation auf. Selektionsentscheidungen gegen Fachkräfte mit ‚Migrationshintergrund‘ werden häufig mit Sprachdefiziten begründet. Diese Studie zeigt, dass sich hinter einem bedeutenden Teil der Sprachdefizit-Zuschreibungen lediglich ein Legitimationshaushalt für eine Praxis mittelbarer institutioneller Diskriminierung verbirgt.