To Kill a Sultan: A Transnational History of the Attempt on Abdülhamid II (1905)

این کتاب به بررسی رویدادی می‌پردازد که تایمز به‌عنوان «یکی از بزرگترین و پر شورترین توطئه‌های سیاسی دوران مدرن» توصیف کرده است. در 21 ژوئیه 1905، درست بعد از نماز جمعه در مسجد یلدیز حمیدیه استانبول، یک خودروی بمب گذاری شده منفجر شد و 26 کشته و 58 زخمی بر جای گذاشت. سلطان عبدالحمید دوم، هدف حمله، سالم ماند. پلیس عثمانی به زودی متوجه شد که انقلابیون ارمنی پشت این توطئه بودند و چندین نفر از جمله آنارشیست بلژیکی ادوارد جوریس دستگیر و محکوم شدند. حبس او واکنش بین المللی را برانگیخت و یک درگیری دیپلماتیک ایجاد کرد. سوءقصد با شکست مواجه شد، وقایع از خاطره ها محو شد و این توطئه به پاورقی در تاریخ اوایل قرن بیستم تبدیل شد. این کتاب توطئه را به عنوان یک لحظه فراملی در تاریخ متاخر عثمانی کشف می کند و دریچه ای را به روی موضوعات کلیدی در تاریخ مدرن مانند حقوق بین الملل، تروریسم، شرق شناسی، دیپلماسی، آنارشیسم، امپریالیسم، ناسیونالیسم، رسانه های جمعی و بشردوستانه باز می کند. این نگاهی بدیع به بسیاری از پیوندهای فرا و بین المللی بین امپراتوری عثمانی، اروپا و سایر نقاط جهان در آغاز قرن بیستم ارائه می دهد.

This book explores an event described by the Times as 'one of the greatest and most sensational political conspiracies of modern times'. On 21 July 1905, just after the Friday Prayer at the Yıldız Hamidiye Mosque in Istanbul, a car bomb exploded and left 26 dead with another 58 wounded. Sultan Abdülhamid II, the target of the attack, remained unscathed. The Ottoman police soon discovered that Armenian revolutionaries were behind the plot and several people were arrested and convicted, among them the Belgian anarchist Edward Joris. His incarceration sparked international reaction and created a diplomatic conflict.The assassination attempt failed, the events faded from memory, and the plot became a footnote in early twentieth-century history. This book rediscovers the conspiracy as a transnational moment in late Ottoman history, opening a window on key themes in modern history, such as international law, terrorism, Orientalism, diplomacy, anarchism, imperialism, nationalism, mass media and humanitarianism. It provides an original look on the many trans- and international links between the Ottoman Empire, Europe and the rest of the world at the start of the twentieth century.